Woensdag, zoals gezegd naar Nieuw Statenzijl gefietst. We kwamen door Bad Nieuweschans daar waar in 2005 het eindpunt van de NAP-route was. Toen heette het station nog gewoon Nieuweschans. Waren we in 2005 al vol bewondering over de gebouwen van de remise, maar nu ziet het er helemaal mooi uit. Het is prachtig opgeknapt en er zit tegenwoordig een brouwerij in. En hoewel ze gesloten waren, mochten we er even binnen een kijkje nemen. Een prachtig gebouw op een mooie locatie.
En door…….. naar Nieuw Statenzijl waar we, na koffie en een appelflap, de vogelkijkhut “Kiekkaaste” hebben bezocht. Die “Kiekkaaste” is een bijzonder fenomeen, omdat dit de enige Nederlandse vogelkijkhut buiten de dijken is. Je loopt er naar toe via een gigantisch lange vlonder. Onder de kijkhut hebben de zwaluwen hun nesten gebouwd. Het is een af en aan vliegen van de vogeltjes, leuk om te zien.
Dit is de plaats waar de zeedijk stopt. Op de grens tussen Nederland en Duitsland mondt de getijdenrivier Eems uit in de Waddenzee. Zoet en zout water komen bij elkaar. Dit zorgt voor een bijzonder landschap met planten, vogels, vissen en andere dieren die nergens anders in de Waddenzee leven. Vanuit de vogelkijkhut zie je hoe water en land in elkaar overgaan en hoe de kwelder regelmatig onder water staat. Op de slikvelden van de Dollard komen honderden bonte strandlopers bij elkaar.
Ook regelmatig gespot: fraters, zeehonden en bruinvissen. Niet dat we die gezien hebben, maar het is een mooie plek om vogels te spotten. De terugweg ging deels via Duitsland. Al met al een mooi dagje gehad, en na een dag intensief bezig zijn, is het goed rusten in de hangmat.
https://www.youtube.com/watch?v=mJcmvzJInHc