Categorie-archieven: 2022-1 Limburgse Kip Vakantie

Onze vakantie is begonnen! De dag na Koningsdag (het was weer ouderwets gezellig en druk in Diepenveen) hebben we de boel opgepakt en zijn naar Limburg vertrokken. De komende week zijn we te gast op mini camping Diergaard in Echterbosch. Een bijzondere camping waar ze druk bezig zijn om de “schade” te herstellen die de vorige eigenaar heeft achtergelaten. Vooral aan de haagbeuken (geplant als struik en uitgegroeid als bomen) hebben ze veel werk.

Eerst even de reis ernaartoe. Op radio 2 wordt de Koninklijke Top500 uitgezonden, lekker meezingen met bekende Nederlandse muziek. Ik kijk in de lijst en zie dat Bloasmeziek van Gé Reinders gespeeld wordt en daar heb ik op gestemd. Ik besluit een appje naar Radio 2 te sturen, met de melding dat we op weg zijn naar een camping in Limburg. Hoe goed kan je het hebben. Als de muziek is afgelopen wordt mijn berichtje voorgelezen. Ik zit te glunderen in de auto. Hoe leuk is dat. Aangekomen met zonnig weer zetten we voor de 3e keer de voortent op. Waren we vorige keer niet tevreden, gingen de ritsen strak, nu staat ie als een huis. Trots op onszelf, en een biertje verdiend. Daarna nog even de grens over om in Waldfeucht boodschappen te doen. We zitten nog geen honderd meter van de grens met Duitsland. En, O ja, we zijn onze paspoorten vergeten.

Vrijdag 29 april.

We besluiten om te gaan fietsen, we zitten bijna in het smalste deel van Nederland, daar waar ons land nog maar 5 km. breed is. Onderweg staan we stil om foto’s te maken, en ons te verbazen over de ruim opgezette Limburgse dorpen die een beetje Duits aandoen. Net als in Friesland staan hier ook 2 namen op de borden. Er worden veel asperges verbouwd in deze streek (deze gaan we vast nog eten komende week) en het is hier goed fietsen, niet al te veel steile hellingen. 50 km. hebben we gehaald vandaag. Gisteren geen foto’s gemaakt, maar van vandaag volgt nu een impressie.

Omdat het zo’n mooie naam is: Maria Hoop of is het toch Echterbosch? Het maakt niet uit hoe het hier heet, het is hier goed toeven. Gisteren hebben we een rondje door Duitsland gefietst. Zonder geldig legitimatiebewijs. Onderweg hier naar toe bedacht ik opeens: O ja, moesten we niet een paspoort of ID-kaart meenemen? Helemaal vergeten, want we kamperen in Nederland toch? Maar goed, geen rare dingen doen, dan loopt het vast wel los. Zoals gezegd een fietstocht dus langs knooppunten, hoe makkelijk kan je het hebben. Een pracht uitvinding vind ik het. Over mooie fietspaden, door een open omgeving. Het is rustig in de dorpen die we passeren, niets te doen op zaterdag, zelfs niet klussen aan huis of in de tuin. Onwerkelijk wel een beetje. Wat ook apart is: waar moet je fietsen? Op de weg of op de verhoogde fietspaden die eruit zien als een stoep, het is even zoeken af en toe. Via Heinsberg (hoofdstad van dit gebied) naar een supermarkt voor de broodnodige inkopen.

Zondag 1 mei, Dag van de Arbeid.

We hebben gewandeld in het Nationale Park De Meinweg (“mein” betekent gemeenschappelijk) het was in gebruik door 14 omliggende dorpen en wordt langs drie zijden omsloten door Duitsland. Een deel van het gebied was eikenhakhoutbos en voor de mijnbouw werden er veel dennenbomen aangeplant voor stuthout. Vlas had een wandeling uitgezet van zo’n 16 km. Het eerste stuk was een beetje saai, één rechte weg door het uitgestrekte gebied. Een niet opgeruimd bos, met een stukje met dode bomen door de zure regen. We hoorden wel vogels, maar hebben er maar weinig gezien. Wel menen we sporen van zwijnen gezien te hebben. Vanaf de molen werd het leuker. Smallere paadjes, een vlonderpad bij de Rode Beek waar we grote bomen zien die door bevers lijken te worden om geknaagd. Tot onze grote verbazing stuiten we op een gigantisch complex van de Maharishi University in Vlodrop. O ja, vrijdag zagen we het voor het eerst, maar onderweg komen we plekken van geluk tegen, leuk om even bij stil te staan. Moe maar voldaan terug naar de camping voor een glaasje bier en een heerlijke zondagse maaltijd. Nu na het eten en de afwas komen we steeds moeilijker van de stoel af, we worden een dagje ouder en stijver na zo’n wandeling ;-). Tot slot kwam de campingbeheerder met 4 eitjes aanzetten die hij net geraapt had. dat wordt asperges eten deze week.

Zondagse maaltijd.

Gisteren hebben we een dag vrij gehad. Wasdag, omdat ik te weinig hemdjes heb meegenomen, en het wordt mooi weer hier hebben ze beloofd. Een dagje bij de tent hangen dus, boekje lezen puzzeltjes maken en Vlas heeft zijn antenne opgezet en maakt verbindingen met Brazilië, Zuid-Korea, Colombia en Nieuw Zeeland. Hij is zeer tevreden met de manier waarop de antenne (een glasvezel mast van 20 meter) die aan de dissel van de caravan is gemonteerd. Zo komt hij de dag wel door. We zijn alleen op de fiets gestapt om boodschappen te doen net over de grens bij de Aldi.

Het is dinsdag vandaag en het plan is om een rondje Stein te fietsen. Langs de oevers van de Maas,het Rivierpark Maasvallei. komt onze nieuwe fietsdrager goed van pas. Hij kan los van de caravan op de auto gezet worden. Hééééél praktisch. Dus op naar Berg aan de Maas (of was het Urmond) waar de tocht begint. Kronkelend langs de Maas, maar ook langs het kaarsrechte Julianakanaal, dat gegraven is om een deel van het water van de Maas door te voeren. Het grootste deel van de scheepvaart naar België en Frankrijk komt hier langs. Het is mooi weer vandaag dus hup eerste de armen, benen en nek insmeren en dan op pad in korte broek, T-shirt, zonnebril en pet.

De broek van Juul had eerst een kleine reparatie nodig, er viel nl. spontaan een gat in. Een van de sokken moest eraan geloven om het gat te kunnen dichten. Maar goed een mooie fietstocht door de Maasvallei, waar we door verschillende dorpen zijn gekomen, 2 keer met de veerpont de Maas zijn overgestoken, en in het Belgische Limburg over prachtige dijkjes hebben gereden. Nu ook weer de nodige foto’s gemaakt onderweg zoals hier onder te zien.

Wat te doen zo midden in de week, nou kijken waar er markten zijn en dan kom je uit in Roermond (woensdag) en Sittard (donderdag). Dus op naar Roermond. We gingen lekker luxe met de auto. De markt was klein, maar onze “eigen” kaasboer was er. Helaas niet met de kaas die wij zo graag lusten, maar toch er was voldoende keuze, en we kregen extra zegeltjes. We hebben een beetje rondgewandeld, de St. Christoffelkathedraal was nog niet geopend, evenals de de stad (vroeger was het een Hanzestad) verkent, en de roer gezien waar een witte en zwarte zwaan rondzwommen. Wie Roermond zegt, zegt Designer Outlet. Nou wij erheen. een compleet dorp net aan de rand van het centrum met 186 winkels van diverse dure/chique merken. Echt onvoorstelbaar, wat een volk loopt daar rond met tasjes van Cucci, UGG, Versace, Armani en nog veel meer. Voor sommige winkels stond men in de rij. Ongelooflijk, ook de hoeveelheid mensen die allemaal met tasjes met merknamen lopen.

Donderdag Sittard-dag. Omdat we rustig een hebben gedaan vanmorgen en zo’n 20 kilometer (via Duitsland) fietstocht voor de boeg hadden kwamen we een tikkeltje (te) laat om nog fatsoenlijk de markt over te gaan, ze waren al aan het opruimen, maar het zag er wel leuk uit. Veel lapjeskramen, dat kom je niet meer zoveel tegen. De fietstocht erheen was weer mooi, Vlas ontdekte een vogeltje, die zowaar even bleef zitten zodat hij hem kon fotograferen. We kwamen de stad binnen via een bijzonder mooi fietspad, en reden recht tegen het Toon Hermans Huis aan. binnen zag er allemaal gezellig uit.

Ik had vorig jaar al eens in mijn eentje Sittard bezocht, en dacht nu nog de weg een beetje te weten ;-), dus ik wilde Vlas het standbeeld van Toon Hermans laten zien. niet gevonden dus, maar in de tuin van het huis, stond een niet minder mooi klein beeldje van Toon. Het was gezellig in Sittard. De terugtocht op de fiets bracht ons nog wat leuke kiekjes.

Dat is nogal een titel: Dat was het dan, maar onze meivakantie zit er op. 10 dagen in Limburg, vrijdag hebben we gewandeld in het IJzerenbos. Een niet te lange wandeling, maar wel in een mooi bos, met op het eind een cadeautje van een mooie beek. Een dag ervoor hebben we er nog doorheen gefietst en het is een onderdeel van het Pieterpad. Daarna nog een keer boodschappen doen, o.a spargel (asperges) om zaterdag thuis te eten. Je kunt ze hier overal kopen. Wij zijn bij een boerderijwinkel geweest. Omdat het weer goed was, zijn we vrijdag begonnen om de voortent voor het grootste gedeelte al in te pakken. Lekker op z’n elfendertigst, zodat alles droog mee kan. Voor zaterdag werd er ook regen voorspeld, en als je dat weet, onderneem je op tijd actie. Die regen hebben we ook gehad, en wel onderweg naar huis in de buurt van Arnhem een hoosbui. Ook zagen we voor ons een beest aangereden worden, we denken dat het een vos was.

En dan kom je er langzamerhand achter dat je altijd vergeet iets te vertellen. Zoals de oude Lanz Bulldogg tractors (met een liggende eencilinder tweetaktgloeikopdieselmotor,die een karakteristiek geluid voortbrengt nl. een staccato “boem-boem”) met daarachter een caravan, huifkar, zuipkeet, zeg het maar. In het weekend gaan ze van Duitsland naar Nederland, wij weten niet waar, maar het was een mooi gezicht/geluid.

Vergeten: Het boekje over Sittard met rondwandeling kom ik zaterdag tegen bij het opruimen van de tijdschriften. Ja natuurlijk had ik dat nog “aan boord”. Vergeten: Op de fiets met 37 km/pu de berg af, terwijl ik niet echt in de gaten had dat we zo hoog geklommen waren. Vergeten: Een eenvoudig graf bij de kerk in Stein, op een bijzonder plekje waar alleen de tekst Vader – Moeder op het kruis stond. Kan dus iedereen geweest zijn. Vergeten: de Duitsers in de winkels nog veelal mondkapjes dragen. Vergeten; de kraai die elke dag een bad nam in de waterbak van de schapen. En zo zal ik nog wel meer vergeten zijn. Maar ik zal niet vergeten dat we een mooie tijd hebben gehad in Midden-Limburg op een bijzondere camping, en dat we geboft hebben met het weer.

Het was weer een genoegen om jullie op de hoogte te houden. Wellicht “spreek”ik jullie weer in augustus als we er weer op voor langere tijd op uit trekken.