Categorie-archieven: 2020 Vakantie in Nederland

Wat eraan vooraf ging…. Onze vakantieplannen voor dit jaar vielen een beetje in duigen. We zouden vanaf 7 juni 3 weken op pad gaan richting Frankrijk. Niet dus. Wat nu? Mijn broer en ik hadden in het verleden als eens over een weekendje huizenruil gehad. Toen ik hoorde dat hij in juli waarschijnlijk een weekje naar Frankrijk kon, was mijn vraag simpel: Mag ik in die week in jouw huis? De deal was snel gesloten, en daar zitten we dus nu. Een weekje Zevenaar, een andere omgeving en er wordt lekker weer voorspelt, wat wil een mens nog meer. Voor vertrek echter schoonmaken, stofzuigen, plantjes water geven, afwassen en tot slot inpakken. Het is nl. prettig terugkomen in een opgeruimd huis. Fietsen op de auto, rotzooi erin en op pad. Een route binnendoor genomen, per slot van rekening hebben we alle tijd.

In Zevenaar eerst wat boodschappen in huis gehaald zijn we de stad wezen verkennen. Dat eindigde natuurlijk met Bier&Bitterballen op een terras. Tradities kan je zelf maken;-)

Vlas kan zijn plezier niet op in de tuin, met die bloemen en beestjes.

Het belooft een mooi zonnige dag te worden. Het plan is om te gaan fietsen, ik heb een tocht uitgezet van ca. 50 km. Van Zevenaar via Pannerden, Doornenburg, Millingen aan de Rijn, Tolkamer, Lobith, Tolkamer, Herwen, Babberich, Beek en Didam weer terug naar Zevenaar.

De Liemers

We hebben vooral in de zon gefietst, door het prachtige rivierenland met zijn mooie dijkjes, kleine dorpjes, en veel water natuurlijk. Deed ons denken aan de fietstochten lang geleden langs de Donau, Moesel etc. Met een pont over het Pannerdensch Kanaal, daarna met het voetveer over de Waal naar de Millingerwaard waar veel zand wordt gewonnen. Tot slot met de “Heen en weer” de Boven-Rijn overgestoken.

Pannerdesch Kanaal

Het was druk op de pontjes. Onderweg regelmatig kort gepauzeerd (we moeten weer een beetje fiets (lees zadel) conditie opdoen) in de zeer schaarse schaduw. In Didam was de beloning een heerlijk softijsje. De gegevens voor vandaag: Afstand 55.03 km. gemiddelde van 15.4 km. per uur, effectieve fietstijd 3:33:20 uur.

de Waal oversteken.

De weergoden zouden ons slecht gezind zijn. Er werd regen voorspelt, dus geen fiets- of wandeltocht op het programma. Een ritje met de auto naar Emmerich am Rhein werd het. We hadden vanuit huis twee lege kratten bier en een krat Apfelschorle meegenomen. Tijd dus om die in te ruilen. Onderweg langs de Trankhalle om o.a. Franziskaner Weissbier in te slaan. We waren al eens eerder in Emmerich (of zoals wij zeggen Emmerik) geweest eenmaal met de motor en met de PWA (boot). Uitkijken over de Rijn blijft mooi.

Emmerich am Rhein, daar waar mijn vader vroeger sojaolie haalde, in een vrachtwagen met een grote tank erop. (Bron: oudste zus)
Lunchen met uitzicht op de Rijn.

In Duitsland gelden wat andere coronaregels dan in Nederland. We hadden onze mondkapjes gelukkig meegenomen, die kwamen goed van pas. In de winkel moet je die op. Voordat je een restaurant ingaat moeten de kapjes op, als je eenmaal aan tafel zit mogen ze af, is ook wat handiger met eten ;-). Als je echter naar het toilet wil, of wilt afrekenen moet ie weer op. De ober had het druk met (vooral Nederlanders) corrigeren. Ja, wij ook, we stonden al binnen voor we het idee in de smiezen hadden.

Daar ben ik dan met mijn zelfgemaakte breedbekkikker mondkapje.

Er wordt bijna geen aandacht geschonken aan het “wassen” van je handen. Er staat wel een flesje bij de ingang, maar daar maakt niemand gebruik van. Na de lunch door de regen terug naar de auto, en terug naar Zevenaar, boodschappen gedaan en lekker lanterfanten. De lunch was zo goed en veel dat we ’s avonds aan wat stokbrood met smeersel genoeg hadden.

Vandaag een mega wandeling gemaakt over de toppen van Montferland. In het Bergherbos bij Beek. Een prachtig bos waar je veel verschillende dingen kunt doen zoals de bordjes laten zien.We moesten klimmen en dalen, brandnetels omzeilen, door smalle paadjes lopen.

Ik was al “boven””
Hij is er bijna.
Kost wel wat inspanning.

Zeddam lag halfweg de route, dus een pauze daar was zeer welkom. We konden alleen geen goede uitspanning vinden om iets te drinken, daarom bij de plaatselijke super speciaal voor ons opgewarmde saucijzenbroodje gegeten op het dorpsplein. Pakje melk erbij en verder maar weer.

Dorpsplein Zeddam.

Het Bergherbos staat bekend om de vele mogelijkheden van recreatie, voor de verschillende groepen zijn er diverse routes. Zie de verschillende bordjes die ik spotte. En dat zijn ze nog lang niet allemaal.

De totale route bedroeg 16,65 km. zie de overige cijfers hieronder. Met nog wat impressies.

Rolstoelpad.

Er was een regenachtig dagje voorspeld, dus eerst maar eens rustig wakker worden, ontbijten en krantje lezen, om daarna op pad te gaan naar Doetinchem. Het regende bij aankomst, maar ik had mijn prachtige Emmerichse paraplu bij me, dus dat kwam wel goed. Doetinchem, de ‘hoofdstad van de Achterhoek’, is een eeuwenoude stad aan de Oude IJssel waar van alles te ontdekken valt. Dat is leuk bij mooi weer, maar vandaag was het vooral een beetje triest om er rond te lopen.

Er waren meerdere winkels, eetgelegenheden waar zus of zusje in voorkwam.

Dan maar een aantal winkels bezocht. En zowaar het is gelukt, ik heb een nieuw truitje gekocht voor op mijn nieuwe rokje. Niet bij dit winkeltje, maar ik vond het logo zo leuk.

Vlas wacht buiten……

Omdat het bleef miezeren en de tijd er naar was, hebben we bij Eetcafé Jansen van een heerlijke lunch genoten.

Het eten was lekker in dit bruine café.

Toe we weer buiten kwamen was et droog, en de stad leeft dan direct weer op. Meer mensen op straat, de terrassen weer voller, dat doet droog weer dus met een stad. Zoveel vriendelijker opeens. Bij het volgende rondje kwamen we onderstaand bijzondere gebouw nog tegen.

Predik het Evangelie is een kerk en rijksmonument. Van oorsprong is het een hervormde kerk. Nu is het in gebruik bij de baptisten.

Op de terugweg zijn we naar de moestuin van mijn broer geweest. Water hoefden we deze week niet te geven. We hebben wel een komkommer geoogst en heerlijke rode bessen geplukt. Die hebben we onder andere verwerkt in een toetje.

Grote gele courgette.
Kool
Zelf geplukte rode bessen.

De weerverwachting vandaag was bewolkt, af en toe wat miezer, en later op de dag wat zonniger. Goed weer om te fietsen, alhoewel het wat grijs was, en dan zien dingen er toch anders uit.

Jammer dat we een jas nodig hadden.

Vandaag hebben we Rondje Liemers gefietst. Het heeft ons gevoerd langs het Buitengoed de Panoven, een voormalige steenfabriek en nu industrieel erfgoed in Zevenaar, over recreatieve waterplassen, door uiterwaarden en over dijken.

zie ook: https://mijngelderland.nl/inhoud/organisaties/nederlands-baksteen-en-dakpanmuseum-de-panoven

We zijn langs bezienswaardigheden gereden zoals het fort Geldersoord, het recreatiegebied Rhederlaag in Giesbeek alwaar we met het pontje de
Valeplas zijn overgestoken. We waren de enige passagiers, en de schipper nam alle tijd voor een praatje. Gezellig!

Vanuit Giesbeek via Angerlo weer richting Zevenaar. naar De laatste korte stop was bij de kerk van Loil. We hadden er zo’n 40 km. opzitten en dan voel je wel dat je zadelpijn hebt.

Uiteindelijk hebben we het gered, en na een bezoek aan de supermarkt én de patatboer, eindigden we op “ons eigen” terras met bier & bitterballen. Mmmmmmm. De gegevens van vandaag: Afstand: 52.04 km. gemiddelde 16.5 km/per uur, effectieve fietstijd 3:08:58 uur.

Toen we hoorden dat mijn broer zondagavond zou terugkomen, hebben we er nog een dagje aan vast geplakt voor de Trage Tocht wandeling: Zwillbrocker Venn en Leemputten. Deze wandeling op de rand van Nederland (achter Groenlo) combineert een rondje Zwillbrocker Venn met een korte wandeling door natuurpark De Leemputten en een gedeelte door het meer open Achterhoekse boerenland.

De Sint-Franciscuskerk i is een barokke rooms-katholieke kerk, gebouwd in de eerste helft van de 18e eeuw als onderdeel van het Minorietenklooster aldaar.
Vanuit de vogelkijkhut.

Het Zwillbrocker Venn is ontstaan nadat hier turf is gestoken. Het natuurgebied bestaat uit bos, hei en moeras. Het Venn herbergt de grootste kokmeeuwenkolonie van Duitsland. Het is ook de meest noordelijk gelegen broedplaats voor een kolonie van ongeveer veertig flamingo’s (die er dus niet waren). Het loont zeker de moeite om deze tocht nog een keer in juni te lopen.

Aan de andere kant van de grens wandelen we door het waterrijke natuurpark De Leemputten. Een overblijfsel van de steenfabriek die in 1892 in Groenlo werd gevestigd. De fabriek gebruikte de leem voor het maken van dakpannen en later stenen. In 1975 stopte de steenfabriek met zijn activiteiten. De Leemputten hebben zich ontwikkeld tot een uniek gebied met diverse soorten planten en vogels.

Prachtig groen.
Nog niet eerder tegengekomen een kapel voor Maria zum Kloppendiek.

We wandelen graag de Trage Tocht routes. Ze zijn vaak de moeite waard, en zo’n 12 km. wat een mooie afstand is. Terug in Zevenaar zijn we nog even de stad in geweest, en hebben onze 1e vakantieweek afgesloten met een gourmet.

Há! we mogen weer, opnieuw een weekje vakantie en wel in Oostwoud. Dat is een dorp in de Gemeente Medemblik in Noord-Holland. We zijn hier neergestreken op de prachtige natuurkampeerterrein de Veerhof. We zitten op een mooie ruime plek, met uitzicht op groen. We zitten hier niet alleen, maar samen met mijn zus, zwager en nicht die deze week onze achterburen zijn.

De reis verliep vlot, via Zwolle en de dijk Lelystad-Enkhuizen. We troffen elkaar in de theetuin in Oostwoud. Samen zijn we opgereden naar de camping en hebben ons geïnstalleerd.

Onder het genot van een glaasje rosé en wat nootjes, hebben we nog even van het zonnetje kunnen genieten.

Daarna moesten we op pad om boodschappen voor het eten te doen. Toen dat op was (zo tegen tienen) nog een borreltje na, en lekker slapen.

Gezellige lampjes op zonne-energie sieren de tentstokken.
De camping waar we verblijven

Zaterdag 25 juni

Na een goede nachtrust waren we al vroeg wakker. Lekker rustig gedoucht, en eerst maar koffie en thee zetten. Het is een beetje een grijze dag. Veel zin om iets te gaan doen is er niet. De heren hebben boodschappen gedaan, de dames bleven achter in de tent lekker nietsdoen, lezen, nog meer koffie en thee drinken. De lunch met zachte puntjes die we tot tosti’s hebben gemaakt, smaakte ons prima. Om toch nog iets te doen zijn we gaan wandelen.

Terug op de camping zijn we langzamerhand begonnen met koken. Pastasaus die lekker lang mag pruttelen. Het eten was lekker, en toen begon het te regenen. Nou ja regenen, zeg maar hozen. We hadden de zijstukken al in de tent gezet, nu moest ook de “voorpui” er aan geloven. Lang geleden dat we die gebruikt hebben. Daarna lekker knus met elkaar een spelletje gespeeld, 30 seconds, en dat was af en toe hilarisch.

Uiteindelijk hebben we opgebroken en gingen we slapen. Nou ja, dat wilden we wel, maar toen kwamen we er achter dat ons “raampje” niet dicht zat, met als gevolg de kussens zeiknat, bovenkant matras aardig doorweekt, net als het dekbed en laken. We hebben geïmproviseerd met dekentjes uit de auto en ten slotte konden we gaan slapen. De hele nacht is het blijven doorregenen, en niet te zuinig ook.

De dag na de hevige regenbuien.

Mijn nieuwe klompen komen goed te pas, het is ontzettend drassig op de camping.

Gelukkig kwam de zon om de hoek kijken, dus hebben we waslijnen gespannen en alles te drogen gehangen.

De grenzen van de nattigheid zijn zichtbaar.

Bij mijn zus&zwager was alles goed gegaan, mijn nicht had ook last van wateroverlast. Maar goed, om toch iets te doen zijn we na de lunch met z’n allen op pad gegaan. Een rondje Medemblik gefietst. Zo’n 30 km, met een tussenstop bij de Nederlands Stoommachine Museum.

Een laatste stop bij theetuin: Thee bij de Haan in Twisk, bij mensen in de achtertuin, lekker knus, en heerlijk in het zonnetje.

Na al deze activiteiten hadden we geen zin meer om eten te koken. Gelukkig had mijn zwager de dag ervoor mensen met pizza’s over het terrein zien lopen. Dus de keuze was gauw gemaakt. We hebben pizza besteld, en die werd op de camping bezorgd. Heerlijk “uit eten” bij de vouwwagen en geen noemenswaardige afwas.  

Die avond lagen we allemaal vroeg in (een droog) bed om de nachtrust weer een beetje in te halen.

Vandaag is het toch wel een beetje speciale dag voor ons. Daarover later meer. Vannacht goed en lang geslapen in een droog bed, met mijn eigen kussen. Na het ontbijt zijn Vlas en ik gaan wandelen. We hebben een tocht gemaakt van 15 km. langs het IJsselmeer, door mooie natuurgebieden en leuke stadjes. We hebben lepelaars en fazanten gezien.

We waren aangenaam verrast toen we ze ontdekten. Pas aan het eind van de route zagen we een bord met daarop de vermelding dat lepelaars in dit gebied aanwezig zijn.
Het blijft een prachtig dier.

Een hele andere omgeving dan bij ons in Salland. Veel slootjes, bruggetjes en dijkjes.

Onderweg hebben we geluncht bij Gewoon Lekker in Wervershoof, een heerlijke boterham met een echte kroket. Onderweg hebben we nog even moeten schuilen voor de regen, op een parkeerplaats waar (2) mannen met auto’s komen om een sigaretje te roken, over het water te staren om dan weer weg gaan.

Ook met de Lumix camera kan je (op goed geluk) selfies maken.

Het laatste dorp waar we doorheen kwamen, Wervershoof, bleek verrassend levendig te zijn. Met veel winkels, kerken en restaurants. We hadden beloofd dat wij voor het eten zouden zorgen, dus hup naar de supermarkt, en eten en drank inslaan.

Tegen 16:30 uur waren we terug op de camping. Niet veel later hoorden we gezang: “Lang zullen ze leven ….” Daar kwamen zus,zwager&nicht met vlaggetjes met het getal 5 en rode ballonnen in de vorm van een hart. Het geval is nl. dat wij vandaag 5 jaar ge-gpst zijn. Een eerste jubileum van dit heuglijke feit! Het was een complete verassing en we kregen ook nog een mooie kaart en een zonnebloem plantje.

Een kusje (in opdracht van mijn zusje)

We hebben ze getrakteerd op verschillende hapjes en dat viel erg in de smaak. Een leuk detail. Op tafel zie je een bak aardbeien staan, die kwamen de buren brengen (als toetje) omdat ze gehoord en gezien hadden dat we een feestje aan het vieren waren. Benieuwd naar de 5 hebben we uitgelegd dat het geen 2e of 3e leg was, maar gewoon we na 36 jaar samenzijn toch iets officieels wilden vastleggen.

Hapjes, ons favoriete eten bij feestelijke gelegenheden.

Vanavond, toe het weer begon te regenen en we de “voorpui” er weer hebben ingezet, hebben we foto’s gekeken van die dag. Nog steeds dankbaar dat we die dag hebben beleeft met wederzijdse ouders.

De reden waarom wij in Oostwoud kamperen, is het feit dat we één of meerdere dagen mogen meevaren op de Shelter. Dat is de 9 meter lange zeilboot van mijn (andere) zus@zwager. Dus op de tijd opstaan en ontbijten want we gaan op pad naar Monnickendam. Na een warm onthaal vertrekken we om 11:00 uur richting Hoorn. Het waait aardig windkracht 5 en hij komt uit het westen. Die windkracht is mooi, want dan kan het zeil (specifieker de genua) gehesen worden. Dit is besloten omdat het dan rustiger varen is en de boot niet teveel schuin gaat.

Eerst de haven uit met Juul aan het roer, het zag er vakkundig uit. Toen we een vaarroute kruisten nam mijn zwager het toch maar even over. Al snel waren we op het IJsselmeer er stond Vlas als een volleerde schipper aan het roer. We voeren 5-6 knopen, en dat was een fijn tempo. Mijn zwager had het de afgelopen dagen zwaarder gehad met meer wind en regen. Wij hebben het droog gehouden en de zon liet zich ook met tussenpozen zien.

Voor de lunch kregen we witte broodjes met knakworst en mosterd. Lang geleden dat we dat gegeten hadden, maar het past wel bij varen. Toen we zo’n 2,5 uur onderweg waren naar Hoorn was het tijd om terug te gaan. In de buurt van Volendam roken we iets vreemds. Verder geen aandacht aan geschonken totdat mijn zus en Vlas een NL alert  kregen. Er was een brand in Midden Beemster, en deuren en ramen moesten dicht gehouden worden.  Wel grappig dat je dat zelf op het IJsselmeer op kilometers afstand nog te zien krijgt.

De skipper met zijn maatje.

Terug in Monnickendam werd het tijd voor een biertje aan boord, daarna een wandeling en een etentje als dank voor de gezellige dag.

Na het varen is het goed bier drinken.
Mooi toch!

We zitten hier in de regio West-Friesland met de officieuze hoofdstad Hoorn. Dat is ook onze bestemming voor vandaag. Het is goed fietsweer er is geen regen voorspelt en de zon zal zich af en toe laten zien. West-Friesland heeft voornamelijk een agrarisch karakter met lange lintdorpen zoals dat zo mooi beschreven staat. Er zijn genoeg knooppunten om een mooie fietstocht uit te zetten. Dan Hoorn zelf, een stad met veel monumenten. We zijn er eerder geweest met de hospitaalboot de PWA, dus onze eerste stop was de haven. Daar hebben we onze fietsen gestald aan de voet van de Hoofdtoren.

Een van de laatste verdedigingswerken die bewaard is gebleven. De toren staat aan de haven waar een standbeeld staat van de scheepsjongens van Bontekoe, naar een boek uit 1924 van Johan Fabricius.

We zijn de stad doorgelopen en hebben een bezoek gebracht aan het Museum van de 20e Eeuw. In dit museum worden interieurs en voorwerpen uit de periode 1900 tot circa 1980 getoond, variërend van speelgoed, huiskamers, keukeninrichtingen, winkels etc. etc. Daarnaast was er een exposities over Telekids en de DDR.

Het gebouw staat op het Oostereiland en is vroeger in gebruik geweest als gevangenis. We hebben veel dingen gezien die we uit onze jeugd kennen. Ik voel me wel een beetje oud als ik dat zeg 😉

We zijn terug gefietst via Wognum alwaar we boodschappen hebben gedaan voor de gourmet. Al met al weer een mooie dag gehad.

En daar zitten we dan voor de tent na een heerlijke Surinaamse maaltijd. Luisterend naar de spotify lijst van mijn zwager. Zus&nicht spelen een spelletje, en de muggen beginnen ons het leven zuur te maken. Na een rustige start van de dag hebben we vandaag door de Schoorlse duinen gefietst. Het zijn de hoogste (55,4 meter) en breedste (5 kilometer) duinen van Nederland . Alle fietsen konden in de auto maar het vinden van een parkeerplaats ging een beetje moeizaam.

Het was hartstikke druk op de eerste mooie dag van deze week en soms leek het dat we in colonne aan het fietsen waren, vooral op de kruispunten was het een drukte van belang . Iedereen wilde erop uit. Maar goed, Vlas heeft een mooie route uitgezet van zo’n 25 km. Ik heb al fietsend wat foto’s gemaakt.

We hebben een korte pauze gehad in de Berenkuil en daar dichtbij een uitkijkpunt beklommen.

Op de terugweg kwamen we door Groet alwaar het beeld “De Wasvrouwen” door Carla Rump staat.

In het centrum van Schoorl ligt de Klimduin. Dit duin is 51 meter hoog en een attractie om te beklimmen zeggen ze. Wij hebben ons er niet aan gewaagd, maar het is wel een bijzonder beeld. Sinds 2007 wordt er jaarlijks op de Klimduin de Klimduinrun gehouden met als doel zo snel mogelijk naar boven. Lijkt me een hele toer.  

De laatste volle dag op de camping. Het wordt erg warm vandaag en we hebben besloten om een dagje rustig aan te doen. Vlas zet de luifel op, en ondertussen repareert hij mijn fiets.

Ook de gordijnen helpen mee om schaduw te creëren.
Juul heeft de e-books van de bibliotheek ontdekt.

We hebben besloten deze week af te sluiten met een BBQ op de skottelbraai van mijn zwager. Om de boodschappen in huis te halen hebben we een klein fietstochtje gemaakt. Dat was dan ook het enige actieve voor de hele dag.

Allerlei lekkere dingen bij elkaar, mmmmm
Speciaal BBQ-schort. Ziet er goed uit!

En dan zit het er echt op! Negen dagen kamperen in Noord-Holland op Camping Veerhof, een prachtige camping met mooie plekken en goed sanitair. Je kan van daaruit alle kanten op en we hebben veel van de omgeving gezien afgelopen week. Vaak samen, soms met ons tweeën. Het is dat wij niet van vissen houden, maar voor de camping is een gewilde visplek. Elke dag zien we wel een visser langs de waterkant zitten. De visser waar wij mee gesproken hebben had echter één probleem, de karpers wilden niet bijten.

Het inpakken is begonnen, bed is afgehaald.
Vannacht heeft het stiekem nog geregend, dus rustig aan inpakken zodat de tent droog wordt.

Tegen 12:30 uur waren we klaar. Gelukkig ging de zon vanaf 10:00 uur lekker schijnen waardoor we alles droog konden inpakken. Daar wordt je sowieso blij van. En nu staat de vouwwagen weer in de garage, de eerste was is weer gedraaid, en de kratjes met campingspullen zijn weer in de kelder opgeslagen. Hopelijk kunnen we volgend jaar weer iets langer op pad met de vouwwagen. Kamperen is toch wel ons ding.

Als je goed kijkt zie je de poepende man bij Lelystad. Teken van het feit dat we onderweg zijn naar huis.

Amper aan een weekje thuis geweest of we gaan alweer op pad. Onze 3e en voorlopig laatste vakantieweek van deze zomer. We zitten een hele week in Dwarsgracht bij Giethoorn in het huis van mijn zus&zwager ( je weet wel, die waar we vorige week mee op vakantie waren). Zij zitten een week in Enschede en nu mogen wij met dit hartstikke mooie maar vooral ook warme weer in de buurt van het water zijn.

Op dit terras zullen we de komende week veel zitten.
Een prachtige treurwilg behoort ook tot ons uitzicht.
Maar eerst aan het werk: was van de lijn halen en bed opmaken.

Mijn nicht kwam een nachtje slapen, dus gezellig samen geborreld en ge-bbq’d.

Het wordt een tropische dag vandaag, vandaar dat ik al vroeg op de fiets zit om wat boodschappen te doen. Helemaal warm en bezweet ben ik een uurtje later weer terug. Vlas zit op het terras te genieten van een kop koffie. Ik moet eerst weer een beetje afkoelen, het zweet “gutst”me van de kop. Iets wat ik totaal niet gewend ben, voelt ook een beetje “vies”.

We hebben een huisgenoot(je). Mia de kat, nog heel klein maar wel ondeugend, eet graag tenen en dat gaat niet helemaal zachtzinnig Mia(Auw)!

Om een beetje af te koelen maken we een tocht met de punter naar de Beulakerwiede, het grootste meer in de Kop van Overijssel, en waar je lekker kan zwemmen.

De Wieden is een prachtig natuurgebied met vele kleine slootjes.
Stuurman Vlas
Passagier en toerist in eigen land Juul.
Mooi gezicht zo’n stuk land vanaf het water.

Bij de Beulakerwiede aangekomen hebben we een duik in het water genomen. Gelukkig zijn er waterschoentjes aan boord, want de bodem van het meer is heel zanderig, en niet lekker om met blote voeten in te staan.

Ja hoor, daar zwemt ze.
Daar vaart ze.

Nadat ook Vlas een duik had genomen, zijn we teruggevaren. Het was heerlijk om even af te koelen. We hebben daarna tot laat in de avond op het terras zitten praten onder genot van een lekker biertje.

Alhoewel het ook vandaag erg warm is, hebben we toch een fietstocht gemaakt. Een tocht van 40.72 km, waar we 2:35:47 uur druk mee zijn geweest. Giethoorn bevindt zich in een omgeving vol meertjes, rietlanden en bosgebied. Deze plaats staat bekend om z’n vele fraaie boerderijen met rieten daken en karakteristieke houten bruggetjes.

De eerste brug die we tegenkomen gaat natuurlijk net open als wij er aan komen.
Gelukkig kunnen we dit afwachten in de schaduw. Vlas ziet er nog niet verhit uit.
Onderweg stuitten we op een prachtige vogelkijkhut, ongeveer een kilometer van de weg af.
Twee plassen met veel ganzen, hier daar een witte reiger en mooie grote libellen die niet te fotograferen zijn.
We moeten linksaf! We fietsen een stukje van de NAP-route die we in 2005 helemaal gefietst hebben. En het is een herkenbaar stukje.
Tussen knooppunt 67 en 66 een prachtig fietspad in een schitterende omgeving.
Terug in Giethoorn, gelukkig was het niet druk, dus konden we de route met de fiets aan de hand houden. Maar aan de linkerzijde?
Ook de laatste brug stond open, maar dat doet ie meestal. Pas als je op het knopje drukt gaat ie tergend langzaam draaien en kan je er overheen. Daarop wachten was in de volle zon. Later hoorden we dat hij vaak in storing is, dus wat dat betreft hebben we geluk vandaag.
Terug bij huis met mijn rooie warme hoofd. Gelukkig biedt de gracht voor het huis afkoeling en kom ik trek ik langzaam bij.

De dag hebben we afgesloten met een klein fietstochtje naar een andere plek in Giethoorn, voor een bezoek aan mijn neef en zijn vriendin. Die zijn hun huis aan het verbouwen en we hebben de vorderingen bekeken, lekker bijgekletst en samen wat gedronken. Een prachtige keuken trouwens.

Vandaag krijgen we bezoek van Marjolein (die komt met de auto) & Ruud (op de fiets). Met ons drieën hebben we een wandeling gemaakt bij Landgoed De Eese, een bijzonder fraai middeleeuws landgoed van ruim 800 ha. op de grens van Friesland, Overijssel en Drenthe.

“Heerlijkheid De Eese” is een zeer afwisselend gebied met bos (440 hectare), lanen en heidevelden, monumentale gebouwen (o.a. een kasteeltje, een havezathe) en landbouwgronden (360 hectare). Een schitterend gebied om te wandelen en te fietsen. Vanwege de bijzondere gebouwen en de karakteristieke lanenstructuur is de bebouwingskern van het landgoed, circa 80 hectare, officieel een cultuurhistorische buitenplaats.

De hei staond er al mooi bij, en hier liggen verschillende grafheuvels.
De wandelclub op pad.
We liepen over een camping en zagen deze leuke familie Steen.
Op een aantal keien stonden spreuken, o.a.van Einstein, Nelson Mandela en deze van Jules Deelder.

Dit was het eerste gedeelte van de dag. Na de middag kwam ook Ruud aan in Dwarsgracht, hebben Marjolein & Juul boodschappen gedaan, en zijn we met ons vieren wezen varen naar de Beulakerwiede. Hieronder een kleine impressie.

De gasten.
De skipper en zijn vrouw.
Juul dient als anker.
Na het eten bijkomen met een wijntje en de voetjes gingen ook nog in het water.

Plan voor vandaag: Varen, varen en nog een stukje varen en zwemmen. Het beloofde weer een tropische dag te worden. Dus koste het niet veel moeite om iets te bedenken. We gaan varen en nemen een lekkere lunch mee voor onderweg.

Een (bijna) verzopen katje Mia. Dacht dat ze op water kon lopen, ging kopje onder, schrok, vloog er weer uit en stond bibberend op de kant onder het wier. Ze schudde pootje voor pootje uit, waarna Vlas haar heeft schoongespoeld.
File varen
Giethoornse bruggetjes.
Klaar voor de lunch
In zijn element
Begin van een prachtige uitvoering.

Vandaag hebben we een rustdag. Ik heb last van mijn rug, lopen gaat goed, maar dat opstaan van de stoel bah wat naar. Het is vandaag benauwd buiten, dus blijven we lekker binnen. Nou ja, we moesten nog wel boodschappen doen, en hebben daarbij Steenwijk nog even onveilig gemaakt. Dus geen of bijna geen activiteit op de foto’s.

Het begint al goed, samen op de bank. Favoriete plek van Mia en maar spinnen.
Daarna nog even computeren.
De “Bloedbankpuzzel” is af (geen foto helaas), dus een andere activiteit opgepakt het knippen van een patroon voor een jurk.
Zelfs Mia deed mee aan de rustdag. Het gekke uurtje zal straks nog wel komen.

Vanavond zo vlak voor het eten begon het een beetje te regenen. We hopen dat er meer gaat vallen voor de verkoeling en voor de tuinman is het ook prettig. We gaan het zien morgen.

De plannen waren mooi: het zou afkoelen en we zouden gaan fietsen, een tochtje van ca. 30 kilometer. Dat het er niet van gekomen is, heeft te maken met Juul. Na een onmogelijke nacht, met veel pijn, draaien, zweten en ander ongemak van de rug is het me gelukt om me (met hulp) in de kleren te hijsen. Potverdorie, wat doet dat zeer, een onwillige rug. Ik liek wel een old wief. Nu voel ik wat Vlas al een tijd lang elke dag heeft en ik kan je verzekeren dat is geen pretje. Om een beetje in beweging te blijven heb ik een piepklein rondje in het dorp gelopen, onderstaande heerlijke salade in elkaar geflanst en verder niets, nou ja, op de stoel gezeten en in bed gelegen. Langzamerhand gaat het iets beter, straks nog weer een klein rondje wandelen en morgen zien we verder. Kiek’n wat ’t wot.

De enige foto van vandaag, maar het smaakte goed!

En dan is het echt voorbij de vakantie van 2020. We hebben 3 hele mooie, verschillende weken gehad. Nog even bijpraten over afgelopen weekend: Zaterdag zijn we naar Hoogeveen geweest naar de KIP-fabriek. We hadden nl. op een camping een kleine KIP-Shelter (what’s in a name) gezien. Leuk om dat bedrijf te zien, en plannen te maken voor een eventuele opvolger van de vouwwagen. Minder gesjouw en getrek dat lijkt ons wel wat (ja, we worden een dagje ouder, en krakkemikkiger, dat heb ik deze week wel ondervonden). Toen we terugkwamen waren mijn zus&zwager reeds gearriveerd. We hebben de rest van de tijd benut met BBQ-en en veel bijkletsen.

Vanmorgen nadat we in alle rust de boel hebben ingepakt (inclusief dingen die niet van ons zijn, SORRY) worden we uitgezwaaid door de familie.

NB: Speciale dank aan de familie Harmsen die al deze weken de planten in onze tuin hebben behoed voor uitdrogen, en een teveel aan onkruid.

24/24