Pinksteren
Zondag 28 Mei
Mijn zusje en zwager komen een nachtje kamperen met hun nieuwe omgebouwde Mercedes Sprinter en, ook heel belangrijk, iets lekkers voor bij de koffie. Ze zijn mooi op tijd, onze buren zijn net vertrokken. Vlas gaat koffie zetten terwijl zij zich installeren. Dan is het tijd voor de meegebrachte tompoezen. We hebben bedacht dat we naar Vestingstad Bourtange gaan fietsen. Een tocht van zo’n 32 kilometer moet te doen zijn.
Vesting Bourtange werd eind zestiende eeuw gebouwd als verdedigingswerk in de Tachtigjarige Oorlog. Vanaf de bastions kon je in alle richtingen uitkijken naar vijanden. Of eigenlijk naar hoe vijandelijke troepen troosteloos wegzakten in het omringende moeras. Het is er een drukte van belang, ja wat wil je op 1e Pinksterdag en een prettige temperatuur buiten. Er zijn leuke winkeltjes en op de markt zijn verschillende terrassen. We zien o.a. een molen, een houten paard, een kerk een synagoge en 3 secreten, en dan bedoel ik niet een nare ellendige vrouwen.
Voor het Majoorslogement staat de reconstructie van het houten paard. Een martelwerktuig uit vroeger tijden. De gestraften werden op het paard geplaatst, waarna gewichten aan hun voeten werden bevestigd. Gereconstrueerd in 1988.
Terug op de camping even tijd voor onszelf. De één doet een dutje, de ander leest en zo komen we onze tijd wel door in het zonnetje. Vlas kookt voor ons en later op de avond drinken we nog een biertje.
Maandag, de camping loopt leeg. De Pinksterdagen zitten er weer op. Wij nemen een rustdag, de zon schijnt, Vlas is druk aan het zenden ik zit in de zon te genieten van een spannend boek. We gaan alleen op pad om de broodnodige boodschappen te halen. Heerlijk zo’n dagje.
Vandaag, dinsdag zijn we naar Veendam (wordt ook wel Parkstad genoemd) en hebben we een extra luifel voor aan de caravan gekocht. In de stad zagen we een standbeeld van de encyclopedist Anthony Winkler Prins (geboren in Voorst) die als dominee woonachtig was in Veendam.
De plaats is ontstaan vanaf 1655 als veenkolonie. De voor deze streken zo karakteristieke lintbebouwing heeft in Veendam een aangepaste vorm. In het centrum van de plaats vormden de beide diepen, het Ooster- en het Westerdiep, een vorkvorm omdat hier oorspronkelijk het riviertje de Munte stroomde
We hebben wat inkopen gedaan en eenmaal terug op de camping heeft Vlas direct de luifel opgezet, alhoewel er vandaag weinig zon te zien is, en hij is heel tevreden over het resultaat.
Morgen gaan we naar vogelkijkhut “de Kiekkaaste” we zijn benieuwd welke vogels we gaan spotten, maar daarover later meer.
De KIP in het Groningse land
Donderdag 25 mei was het dan zover. Vakantie! Nadat we vorige week al weer van het vakantiegevoel geproefd hadden met de familie Harmsen op ‘t Zand in Ruurlo, zijn we vertrokken naar Bellingwoude . Waarom juist daarheen? Ik weet het niet meer, maar het is er vast mooi, en wandelingen en fietstochten uitzetten is volgens ook geen probleem. We zitten op een kleine (15 plaatsen) SVR-camping de camping Rigtersheert, en krijgen een prachtige plek waar we middags en ‘s avonds zon hebben. De temperatuur kan nog iets hoger, maar hé we hebben een zonnetje en dat is top! Aardige eigenaren ook. Na ons geïnstalleerd te hebben zijn we op de fiets het (langgerekte) dorp ingetrokken om in de plaatselijke supermarkt inkopen te doen. En toen kwamen we erachter dat we hier al eerder gefietst hebben. De NAP-route die wij in 2005 gefietst hebben, komt nl. langs de camping. Hoe leuk is dat.
De eerste volle dag in het Noorden, en we hebben een 14 km. lange wandeling gemaakt door natuurgebied de Lethe, een rustig natuurgebied dat in beheer is van Staatsbosbeheer. Allereerst een heel stuk door het dorp, waar grote herenboerderijen staan, de een nog mooie dan de ander. Ook de molen zag er mooi uit, en daar vonden we de benodigde wigjes om de de koelkast waterpas te zetten. Onderweg veel geleerd van de historie (er zijn een aantal gerestaureerde verdedigingswerken uit de Franse Tijd) en we hebben een ree gezien die ons in alle rust stond op te nemen. Vraag van mijn zusje: Is er nog plek op de camping/ Kunnen we ook nog een dagje en nachtje naar jullie komen (als je dat leuk vindt) Jawel hoor, regel het maar en misschien zien we jullie op zondag.
Zaterdag 27 mei Vandaag een fietstocht gepland die ons via Blauwestad naar Winschoten zal leiden. Grappig om te zien dat er zoveel water is hier in de buurt, en de hoe een nieuw dorp uit de grond gestampt wordt. Mooie omgeving hier. In Winschoten (dat een beetje tegenviel) op een terrasje gezeten en weer terug naar de camping. Het was mooi fietsweer vandaag. ‘s Avonds hebben we met andere campinggasten Goulash gegeten, door de eigenaar klaargemaakt in een grote ketel boven open vuur. Het was een gezellige afsluiting van de dag, en leuk om met andere gasten aan de praat te raken.
Tot zover voor vandaag, morgen weer een dag en zal ik schrijven over ons bezoek aan Bourtange met mijn zusje en zwager.
La Douce France
We zijn vertrokken naar la Douce France! Zaterdag zijn we vanuit Diepenveen vertrokken uitgezwaaid door Moeders Vlastra. We rijden in twee dagen naar Baubigny in Normandië. De eerste dag kamperen we in de buurt van Calais. Een grote camping met zwembad, restaurant, en alles er op en er aan. Niet dat we daar gebruik van maken, dat dan weer niet. De shelter staat er op zijn meest eenvoudige manier, zonder luifel, dus in een mum van tijd opgezet. Na een wandeling door Guines hebben een in de campingwinkel een baquette gekocht, en met alle restanten van thuis een hapjesmaaltijd in elkaar geflanst.
Reisdag 2 was er een met miezerig weer, niet echt erg als je toch de godganse dag in de auto moet zitten. Het rijden op zich gaat prima. De shelter hangt er mooi achter. Uiteindelijk arriveerden we tegen 16:30 uur op de camping. Nu was het wel zaak om te kijken welke (delen) we van de voortent gingen opzetten, het waait hier nogal aan de kust. We hebben uitzicht over de oceaan, maar daar komt ook de wind vandaan. Dus, met de kont in de wind de voortent zonder voorkant maar met petluifel opgezet. Zo maken we optimaal gebruik van de mogelijkheden.
Aangezien we al vroeg boodschappen gedaan hadden, hoefden we er niet meer uit. Dus even bijkomen van de reis, lekker eten en drinken en na het eten, een kleine avondwandeling met als verrassing een “point de vue” waar de zon opeens onder de wolken vandaan kwam. Ik denk dat we hier nog wel mooie zonsondergangen te zien krijgen.
De eerste dagen in Normandië.
De reisdagen zitten erop, we hebben genoeg in de auto gezeten. We trekken een (maan)dag uit om te gaan wandelen, een route door de duinen via Sustainville en het strand weer terug naar de camping. In de duinen staan veel prachtige distels, ze kleuren een beetje blauw en sommige worden bewoond door slakjes. Het is een mooie wandeling.We doen een stuk van de Grand Randonnée 223 (https://www.manche-toerisme.com/gr223-douanierspad) een route die loopt langs de Normandische kust. Bij helder weer kan je hier de Engelse eilanden zien liggen. In Sustainville is een klein winkeltje en daar hebben we wat eten en drinken gekocht. Het dorp bevat tevens een kerk waarop je heerlijk op de trappen in de schaduw kan zitten en de schoenen van het zand ontdoen.
De terugweg ging over het strand. Het is er rustig, de oceaan is nog wel koud, maar dat schijnt sommigen niet te deren. Wij lopen er een klein stukje in om daarna onze weg terug naar de camping te vinden. Niet zo moeilijk, gewoon langs het water blijven lopen en op het juiste moment afslaan. Al met al een fixe wandeling van zo’n 14 km gemaakt.
We verbazen ons als we verschillende kuilen zien waar aangespoelde krabbepootjes in liggen. Het lijken net sigarettenpeuken, maar gelukkig is het dat niet.
De twee dagen erna hebben we de steden in de omgeving verkent. Briquebec, een plaats waar we op de heenweg al doorheen kwamen, en waar ze drie dagen feest gevierd hadden. Toen wij er kwamen waren ze bezig puin te ruimen.
Woensdag was het de beurt aan Cherbourg in het noorden van Normandië. Een grote stad aan zee, waar we hebben rondgewandeld, min of meer per ongeluk in een botanische tuin terecht kwamen.
In mijn beste Frans heb ik aan een postbezorger de weg naar het VVV gevraagd, en jawel hoor iets van droit, gauche, droit, droit, maar we hebben het gevonden. Dat ie gesloten was tussen de middag, dat hadden we wel kunnen bedenken, even aan wennen hier de “siesta”.
We hebben onderzeeboten bekeken in de hal van la Cite de la Mer boodschappen gedaan en weer naar de camping terug. ’s Avonds zijn we op de fiets naar het strand gegaan, maar een mooie zonsondergang zat er niet in. Veel te bewolkt.
Vandaag donderdag, blijven we op de camping. Vlas heeft de fietsen schoongemaakt en de luifel aan de zijkanten gehangen voor wat extra schaduw. Ik vermaak me met lezen, puzzelen, een klein wandelingetje en het bijhouden van dit blog. Klaar voor nu, we drinken een biertje, nemen een tucje en gaan de volgende keer weer verder.
Toetje van de dag en meer …
Vrijdag zijn we in de auto gestapt voor de toeristische Route des Caps. Vanuit Baubigny naar het Noorden naar Cap de la Haque. We komen door plaatsen als Flamanville, Vasteville, Biville, Vauville en ga zo maar door. Mooie weggetjes, waar we af en toe stoppen bij een uitkijkpunt, of een strand.
In Dielette proberen we te ontrafelen of we naar een van de Engelse eilanden kunnen. We kunnen ze vandaar uit nl. zien.Dat is nog niet zo makkelijk als het lijkt, ze varen weinig en zijn prijzig. Verder richting de Cap komen we langs Jobourg daar valt ons een enorm industrieel complex op, zoals later blijkt is dit een nucleaire opwerkingsfabriek.
De Normandische kust bestaat uit kliffen, waarvan Cap de la Haque het meest noordwestelijke punt is. Hier vind je de vuurtoren van Goury. Daar bij de tourist office komen we erachter dat een dagtochtje naar Aurigny (55 min varen en 6 uur op het eiland rondlopen) € 72,- pp is. Dat gaan we dus niet doen. Op de terugweg nog wat boodschappen gedaan en een mooie avond bij de tent gehad.
Zaterdag hebben we weer over de GR 223 gewandeld. Ditmaal de zuidelijke route naar Barneville-Carteret. Een totaal andere belevenis, we liepen door de duinen over verharde- en/of kiezelweggetjes, en veel minder door het rulle zand. Onderweg kwamen we grote bloeiende agaves tegen, prachtig om te zien. Daarnaast heb ik onderweg bramen geplukt die erg lekker waren. In Barneville moesten we over de Cap de Carteret om via het strand terug te wandelen naar de camping. Dat was nog een hele tippel 9 km. rechtuit lopen. Totale route bijna 19 km. ’s Avonds de zonsondergang vanaf de camping bekeken, de fut om naar het strand te gaan was er na ruim 31.153 stappen wel uit.
Vandaag zondag zijn we naar een rommelmarktje geweest, en heb ik een kaarsje opgestoken in de kerk van Barneville. Toen we weer bij de haven waren viel ons het ontzettende lage water op. Er was geen doorkomen aan naar de oceaan. Gisterenmiddag nog 3,3 meter, vandaag wordt er niets aangegeven.
Gisteren, bootje was net de pilaren voorbij, vandaag is ie niet ver gekomen.
Van zonsondergang naar opkomst volle maan.
Het is al weer donderdag als ik dit schrijf. De dagen gaan in betrekkelijke rust voorbij, dat is lekker na een hectische periode. Maandag hebben we een autorit gemaakt en de stranden bezocht waar de geallieerden aan land kwamen.Omaha Beach was de geallieerde codenaam en thans ook de lokale naam voor een van de vijf (Utah, Omaha, Gold, Juno en Sword) landingszones voor de Landing in Normandië.
De panelen bij het strand gaven een duidelijk beeld van hoe het gegaan moet zijn op de 6e juni 1944, en ook wat er aan vooraf is gegaan. Vernietigingen van de huizen in de omgeving etc. Ik snap ook wel dat de Amerikanen en Canadezen daar aan land zijn gegaan. Het strand is ongeveer vijf kilometer lang, van Sainte-Honorine tot Vierville-sur-Mer. Bij Utah beach stond zo’n landingsvaartuig waar ze mee zijn gekomen, was toch indrukwekkend. Daarna via Sainte-Marie-du-Mont, waar een kerk met een bijzonder verhaal (iets over Duitse soldaten die opgesloten waren in de kerktoren) terug naar de camping.
De rest van de week gaan we markten in de omgeving bezoeken, boekjes lezen, zwemmen in de oceaan en wat dies meer zij. Elke avond genieten we van de zonsondergang. Vanaf de camping is die goed te zien. Het is prettig dat het dan ook wat afkoelt, dat slaapt een stuk beter.
Dinsdag was er markt in Portbail en donderdag in Carteret. Leuke toeristische markten waar van alles te koop is. Van kleding, tot groente en matrassen. Ook het ”aloude” handwerk kom je ook tegen. Langzamerhand maken we ook plannen voor de rest van de weken die we nog voor de boeg hebben.
Onderweg naar België, en een geschiedenisles.
Oké, op naar België dus, daar zijn we nu aanbeland, en wel in Huldenberg zo’n 15 km. vanaf Leuven. Net als Normandië heuvelachtig, dus dat gaat nog wat worden met fietsen. We zullen zien.
We zijn in twee etappes naar België gereden. Tussenstop Amiens omdat daar een stadscamping is, en we konden we er op de fiets nog even naar toe. Een leuk tochtje langs de Somme. Amiens: schrijver Jules Verne bracht er een groot deel van zijn leven door, hij stierf er en ligt er begraven.
Amiens: Je kan er goed uit eten op zondag. Vroeger (35 jaar terug) gingen we vaker uit eten op zondag. In die tijd waren de winkels gesloten en zonder koelkast (past niet in de motorkoffer) kan je weinig goed houden.
Amiens bergt ook een van de belangrijkste kathedralen van Frankrijk, de Notre-Dame. Het is de grootste gotische kathedraal van Europa.
Na vertrek uit Amiens reden we richting Belgische grens. In dit gebied werd de slag om de Somme uitgevochten. Het slagveld bevindt zich ruwweg in de driehoek gevormd door de Franse steden Albert, Bapaume en Péronne. Er zijn vele tientallen (zeer goed onderhouden) begraafplaatsen met herinneringen aan honderdduizenden soldaten van alle betrokken nationaliteiten. Nog regelmatig worden voorwerpen gevonden die afkomstig zijn uit deze periode. Hieronder zijn vele onontplofte, en daardoor levensgevaarlijke, granaten. In Pozieres, is er een gedenkplaats voor de omgekomen dieren in WO I, en een gedenkteken voor de tanks die voor het eerst door het Britse leger werden ingezet op 15 september 1916.
Vandaag hebben we een wandeling van zo’n 14 km. door het Vlaams Brabantse land gemaakt. Mooie wandeling over glooiend terrein, en langs het watertje (de Voer) tussen de akkers en de koeien door (een echt K-pad), over kasseien, asfalt, droge karresporen. Het was afzien in de warmte, maar het is gelukt. Klaar voor vandaag. We gaan een biertje drinken. Proost!
Leuven en omstreken.
Woensdag heeft het de hele ochtend geregend, nou ja, gestaag door gemiezerd, eindelijk zal ik maar zeggen. Ik geloof dat iedereen er blij mee is. Reden voor ons om lekker onder onze luifel te zitten, boekje lezen, puzzeltje doen etc. etc. ’s Middag klaarde het op, en zijn we naar Waterloo gereden.
Donderdag zijn we dan naar Leuven gegaan en hebben een rondwandeling van zo’n 10 km gemaakt. Vlas was er voor zijn werk al vaker geweest, en ik ben 10 jaar geleden een paar dagen mee geweest.
Leuven is een veelzijdige stad. Door de hele stad heen vind je gebouwen van de Universiteit, er zijn 8 monumentale kerken, één gigantische bierbrouwerij (Stella Artois) en 2 begijnhoven een kleine en een grote.
veel bijzondere gevels en een rivier(tje) de Dijle die je elke keer weer tegenkomt, zo kronkelt die door de stad. Leuven staat vooral ook bekend om zijn stadhuis, een heel rijk versierd gotisch gebouw.
Vrijdag hebben we een prachtige wandeling door de bossen en langs 2 riviertjes (de IJse en de Dijle) gemaakt. Ik heb er voor het eerst een ijsvogel zien vliegen, dat was bijzonder, die zie je niet zo vaak. Later zagen we ook nog een visarend vliegen. Een dag om in te lijsten.
Zaterdag hebben we een fietstocht gemaakt van zo’n 44 km. Mijn god, was is het heuvelachtig daar om Leuven heen. Dat ben ik niet gewend.
Het Brabantse land verkent.
En zo zit je in Brabant op een prachtige camping “Irenehoeve” in Moergestel. Prima plek onder de bomen, en dat is fijn want het gaat warm worden de komende week. We hebben besloten om alleen de luifel op te zetten, scheelt nogal in het werk, en er is genoeg schaduw. Maandag hebben we gewandeld in het Oisterwijkse Bossen en Vennen natuurgebied, een afwisselend bosgebied met sfeervolle vennen en verscholen heideveldjes. Heerlijk om doorheen te wandelen. Overal zijn doorkijkjes en op een van de vele bankjes kun je even wegdromen bij de vennen. Na een lunch in het Boshuis Venkraai een gezellige gelegenheid, midden in het bos, en verrassend dicht bij de camping bleek later. Dat is wel fijn als je een lange wandeling lekker en een biertje achter de kiezen hebt.
Dinsdag hebben we een fietstocht gemaakt en daarbij de Abdij Onze Lieve Vrouw van Koningshoeven in Berkel-Enschot aangedaan. Hier wordt sinds 1884 trappistenbier gebrouwen. De monniken van de abdij staan aan de oorsprong van dit bier. Zij worden in de volksmond ‘trappisten’ genoemd, naar de herkomst van hun orde: het Franse Soligny-La-Trappe. Deze orde kenmerkt zich door soberheid, stilte en de plicht tot liefdadigheid.
Tot op de dag van vandaag vullen zij hun leven hier met gebed en werk. In rust en stilte in het voormalige buitenverblijf van Koning Willem II.
De volgende plaats op de route was Tilburg. We zijn hier nog nooit geweest zijn, en het is altijd leuk om een nieuwe stad te ontdekken. Bij de VVV een rondwandeling gehaald, en op lopen dus maar. Tilburg stad van Koning Willem II die graag in Tilburg verbleef. Over de plaats merkte hij eens op: “Hier adem ik vrij en voel ik mij gelukkig” In zijn opdracht werd in 1847 het Tilburgse paleis gebouwd, tegenwoordig aangeduid als Paleis-Raadhuis. Het diende tot buitenverblijf, maar is door de groei van de stad in het centrum komen te liggen.
Alhoewel een middeleeuwse stadskern ontbreekt, is de stad van de tweede helft van de 19e eeuw tot midden 20e eeuw zeer welvarend geweest door de lakenindustrie. Met name het stadscentrum vormt een staalkaart van architectonische stijlen uit de late 19e en vroege 20e eeuw.
Zoekend naar een nieuwe fietstocht stuitte we op het Bels Lijntje. Dit was een spoorlijn tussen Tilburg en Turnhout. Ten noorden van Station Baarle-Nassau Grens vormde dit het Nederlandse deel van Spoorlijn 29. Sinds 1990 is op het tracé van het Bels Lijntje een fietspad aangelegd. Een mooi pad was het met als verrassing het schijnvliegveld “de Kiek”. Vrijwel gelijk na het begin van de Tweede Wereldoorlog realiseren de Duitsers Scheinflughafen Kamerun (SF37). Door schijnvliegvelden in te richten, willen de Duitsers vijandelijke vliegers verleiden om daar hun bommen op te droppen, in plaats van op het werkelijke doel. Het was de bedoeling dat de geallieerde piloten De Kiek aanzagen voor het echte vliegveld Gilze-Rijen.
We begonnen onze tocht in Riel en reden de route tot aan de grensplaats Baarle Nassau. Baarle-Nassau vormt samen met de Belgische gemeente Baarle -Hertog het Kempese dorp Baarle. Het grondgebied van beide gemeenten loopt met name in de kern van Baarle flink door elkaar. Er zijn 22 exclaves van Baarle-Hertog in Baarle-Nassau en acht exclaves van Baarle-Nassau in Baarle-Hertog. Een aantal van deze Nederlandse exclaves vormt weer enclaves binnen de Belgische enclaves in Nederland (contra-enclaves of tegenenclaves, oftewel enclaves van de tweede orde. Opvallend waren de vele vuurwerkwinkels die op Belgisch grondgebied liggen.
Donderdag was het in Oisterwijk marktdag, dit is altijd een goede reden om een stad te bezoeken. We waren aan de vroege kant, dus eerst maar eens winkelen en lunchen op één van de vele terrassen die er zijn. Na de markt hebben we een bezoek gebracht aan de bakkerij van Robèrt van Beckhoven. Hij is de enige in Nederland met zowel de titel Meester Patissier als Meester Boulanger (de hoogste waarderingen in de bakkerijbranche). Bekend van Heel Holland Bakt, en zijn bakkerij (in een oude kazerne) waar je zijn medewerkers aan het werk kan zien. Ze hebben er heerlijke kersenkoeken.
Vakantie voorbij, weer aan het werk……
Deventer – Echterbosch
Onze vakantie is begonnen! De dag na Koningsdag (het was weer ouderwets gezellig en druk in Diepenveen) hebben we de boel opgepakt en zijn naar Limburg vertrokken. De komende week zijn we te gast op mini camping Diergaard in Echterbosch. Een bijzondere camping waar ze druk bezig zijn om de “schade” te herstellen die de vorige eigenaar heeft achtergelaten. Vooral aan de haagbeuken (geplant als struik en uitgegroeid als bomen) hebben ze veel werk.
Eerst even de reis ernaartoe. Op radio 2 wordt de Koninklijke Top500 uitgezonden, lekker meezingen met bekende Nederlandse muziek. Ik kijk in de lijst en zie dat Bloasmeziek van Gé Reinders gespeeld wordt en daar heb ik op gestemd. Ik besluit een appje naar Radio 2 te sturen, met de melding dat we op weg zijn naar een camping in Limburg. Hoe goed kan je het hebben. Als de muziek is afgelopen wordt mijn berichtje voorgelezen. Ik zit te glunderen in de auto. Hoe leuk is dat. Aangekomen met zonnig weer zetten we voor de 3e keer de voortent op. Waren we vorige keer niet tevreden, gingen de ritsen strak, nu staat ie als een huis. Trots op onszelf, en een biertje verdiend. Daarna nog even de grens over om in Waldfeucht boodschappen te doen. We zitten nog geen honderd meter van de grens met Duitsland. En, O ja, we zijn onze paspoorten vergeten.
Vrijdag 29 april.
We besluiten om te gaan fietsen, we zitten bijna in het smalste deel van Nederland, daar waar ons land nog maar 5 km. breed is. Onderweg staan we stil om foto’s te maken, en ons te verbazen over de ruim opgezette Limburgse dorpen die een beetje Duits aandoen. Net als in Friesland staan hier ook 2 namen op de borden. Er worden veel asperges verbouwd in deze streek (deze gaan we vast nog eten komende week) en het is hier goed fietsen, niet al te veel steile hellingen. 50 km. hebben we gehaald vandaag. Gisteren geen foto’s gemaakt, maar van vandaag volgt nu een impressie.
Weekend in Maria Hoop
Omdat het zo’n mooie naam is: Maria Hoop of is het toch Echterbosch? Het maakt niet uit hoe het hier heet, het is hier goed toeven. Gisteren hebben we een rondje door Duitsland gefietst. Zonder geldig legitimatiebewijs. Onderweg hier naar toe bedacht ik opeens: O ja, moesten we niet een paspoort of ID-kaart meenemen? Helemaal vergeten, want we kamperen in Nederland toch? Maar goed, geen rare dingen doen, dan loopt het vast wel los. Zoals gezegd een fietstocht dus langs knooppunten, hoe makkelijk kan je het hebben. Een pracht uitvinding vind ik het. Over mooie fietspaden, door een open omgeving. Het is rustig in de dorpen die we passeren, niets te doen op zaterdag, zelfs niet klussen aan huis of in de tuin. Onwerkelijk wel een beetje. Wat ook apart is: waar moet je fietsen? Op de weg of op de verhoogde fietspaden die eruit zien als een stoep, het is even zoeken af en toe. Via Heinsberg (hoofdstad van dit gebied) naar een supermarkt voor de broodnodige inkopen.
Zondag 1 mei, Dag van de Arbeid.
We hebben gewandeld in het Nationale Park De Meinweg (“mein” betekent gemeenschappelijk) het was in gebruik door 14 omliggende dorpen en wordt langs drie zijden omsloten door Duitsland. Een deel van het gebied was eikenhakhoutbos en voor de mijnbouw werden er veel dennenbomen aangeplant voor stuthout. Vlas had een wandeling uitgezet van zo’n 16 km. Het eerste stuk was een beetje saai, één rechte weg door het uitgestrekte gebied. Een niet opgeruimd bos, met een stukje met dode bomen door de zure regen. We hoorden wel vogels, maar hebben er maar weinig gezien. Wel menen we sporen van zwijnen gezien te hebben. Vanaf de molen werd het leuker. Smallere paadjes, een vlonderpad bij de Rode Beek waar we grote bomen zien die door bevers lijken te worden om geknaagd. Tot onze grote verbazing stuiten we op een gigantisch complex van de Maharishi University in Vlodrop. O ja, vrijdag zagen we het voor het eerst, maar onderweg komen we plekken van geluk tegen, leuk om even bij stil te staan. Moe maar voldaan terug naar de camping voor een glaasje bier en een heerlijke zondagse maaltijd. Nu na het eten en de afwas komen we steeds moeilijker van de stoel af, we worden een dagje ouder en stijver na zo’n wandeling ;-). Tot slot kwam de campingbeheerder met 4 eitjes aanzetten die hij net geraapt had. dat wordt asperges eten deze week.
Zondagse maaltijd.
Maandag wasdag, dinsdag fietsdag
Gisteren hebben we een dag vrij gehad. Wasdag, omdat ik te weinig hemdjes heb meegenomen, en het wordt mooi weer hier hebben ze beloofd. Een dagje bij de tent hangen dus, boekje lezen puzzeltjes maken en Vlas heeft zijn antenne opgezet en maakt verbindingen met Brazilië, Zuid-Korea, Colombia en Nieuw Zeeland. Hij is zeer tevreden met de manier waarop de antenne (een glasvezel mast van 20 meter) die aan de dissel van de caravan is gemonteerd. Zo komt hij de dag wel door. We zijn alleen op de fiets gestapt om boodschappen te doen net over de grens bij de Aldi.
Het is dinsdag vandaag en het plan is om een rondje Stein te fietsen. Langs de oevers van de Maas,het Rivierpark Maasvallei. komt onze nieuwe fietsdrager goed van pas. Hij kan los van de caravan op de auto gezet worden. Hééééél praktisch. Dus op naar Berg aan de Maas (of was het Urmond) waar de tocht begint. Kronkelend langs de Maas, maar ook langs het kaarsrechte Julianakanaal, dat gegraven is om een deel van het water van de Maas door te voeren. Het grootste deel van de scheepvaart naar België en Frankrijk komt hier langs. Het is mooi weer vandaag dus hup eerste de armen, benen en nek insmeren en dan op pad in korte broek, T-shirt, zonnebril en pet.
De broek van Juul had eerst een kleine reparatie nodig, er viel nl. spontaan een gat in. Een van de sokken moest eraan geloven om het gat te kunnen dichten. Maar goed een mooie fietstocht door de Maasvallei, waar we door verschillende dorpen zijn gekomen, 2 keer met de veerpont de Maas zijn overgestoken, en in het Belgische Limburg over prachtige dijkjes hebben gereden. Nu ook weer de nodige foto’s gemaakt onderweg zoals hier onder te zien.
Roermond en Sittard
Wat te doen zo midden in de week, nou kijken waar er markten zijn en dan kom je uit in Roermond (woensdag) en Sittard (donderdag). Dus op naar Roermond. We gingen lekker luxe met de auto. De markt was klein, maar onze “eigen” kaasboer was er. Helaas niet met de kaas die wij zo graag lusten, maar toch er was voldoende keuze, en we kregen extra zegeltjes. We hebben een beetje rondgewandeld, de St. Christoffelkathedraal was nog niet geopend, evenals de de stad (vroeger was het een Hanzestad) verkent, en de roer gezien waar een witte en zwarte zwaan rondzwommen. Wie Roermond zegt, zegt Designer Outlet. Nou wij erheen. een compleet dorp net aan de rand van het centrum met 186 winkels van diverse dure/chique merken. Echt onvoorstelbaar, wat een volk loopt daar rond met tasjes van Cucci, UGG, Versace, Armani en nog veel meer. Voor sommige winkels stond men in de rij. Ongelooflijk, ook de hoeveelheid mensen die allemaal met tasjes met merknamen lopen.
Donderdag Sittard-dag. Omdat we rustig een hebben gedaan vanmorgen en zo’n 20 kilometer (via Duitsland) fietstocht voor de boeg hadden kwamen we een tikkeltje (te) laat om nog fatsoenlijk de markt over te gaan, ze waren al aan het opruimen, maar het zag er wel leuk uit. Veel lapjeskramen, dat kom je niet meer zoveel tegen. De fietstocht erheen was weer mooi, Vlas ontdekte een vogeltje, die zowaar even bleef zitten zodat hij hem kon fotograferen. We kwamen de stad binnen via een bijzonder mooi fietspad, en reden recht tegen het Toon Hermans Huis aan. binnen zag er allemaal gezellig uit.
Ik had vorig jaar al eens in mijn eentje Sittard bezocht, en dacht nu nog de weg een beetje te weten ;-), dus ik wilde Vlas het standbeeld van Toon Hermans laten zien. niet gevonden dus, maar in de tuin van het huis, stond een niet minder mooi klein beeldje van Toon. Het was gezellig in Sittard. De terugtocht op de fiets bracht ons nog wat leuke kiekjes.
Dat was het dan
Dat is nogal een titel: Dat was het dan, maar onze meivakantie zit er op. 10 dagen in Limburg, vrijdag hebben we gewandeld in het IJzerenbos. Een niet te lange wandeling, maar wel in een mooi bos, met op het eind een cadeautje van een mooie beek. Een dag ervoor hebben we er nog doorheen gefietst en het is een onderdeel van het Pieterpad. Daarna nog een keer boodschappen doen, o.a spargel (asperges) om zaterdag thuis te eten. Je kunt ze hier overal kopen. Wij zijn bij een boerderijwinkel geweest. Omdat het weer goed was, zijn we vrijdag begonnen om de voortent voor het grootste gedeelte al in te pakken. Lekker op z’n elfendertigst, zodat alles droog mee kan. Voor zaterdag werd er ook regen voorspeld, en als je dat weet, onderneem je op tijd actie. Die regen hebben we ook gehad, en wel onderweg naar huis in de buurt van Arnhem een hoosbui. Ook zagen we voor ons een beest aangereden worden, we denken dat het een vos was.
En dan kom je er langzamerhand achter dat je altijd vergeet iets te vertellen. Zoals de oude Lanz Bulldogg tractors (met een liggende eencilinder tweetaktgloeikopdieselmotor,die een karakteristiek geluid voortbrengt nl. een staccato “boem-boem”) met daarachter een caravan, huifkar, zuipkeet, zeg het maar. In het weekend gaan ze van Duitsland naar Nederland, wij weten niet waar, maar het was een mooi gezicht/geluid.
Vergeten: Het boekje over Sittard met rondwandeling kom ik zaterdag tegen bij het opruimen van de tijdschriften. Ja natuurlijk had ik dat nog “aan boord”. Vergeten: Op de fiets met 37 km/pu de berg af, terwijl ik niet echt in de gaten had dat we zo hoog geklommen waren. Vergeten: Een eenvoudig graf bij de kerk in Stein, op een bijzonder plekje waar alleen de tekst Vader – Moeder op het kruis stond. Kan dus iedereen geweest zijn. Vergeten: de Duitsers in de winkels nog veelal mondkapjes dragen. Vergeten; de kraai die elke dag een bad nam in de waterbak van de schapen. En zo zal ik nog wel meer vergeten zijn. Maar ik zal niet vergeten dat we een mooie tijd hebben gehad in Midden-Limburg op een bijzondere camping, en dat we geboft hebben met het weer.
Het was weer een genoegen om jullie op de hoogte te houden. Wellicht “spreek”ik jullie weer in augustus als we er weer op voor langere tijd op uit trekken.
Dat was het dan
Het is voorbij onze vakantie, morgen moet ik weer aan het werk. We hebben 4 mooie weken gehad, met echt Hollands weer. Van alles iets, maar ook goed weer om dingen te ondernemen. We hebben veel gewandeld en gefietst, steden bezocht, geluncht op een terras, lekker gehangen op de camping etc. Nederland is mooi en heeft veel te bieden, Dordrecht en Dokkum waren verrassende steden, Zwanewater in Noord Holland is een mooi natuurgebied en de laatste wandeling rond Beetsterzwaag was mooi.
We hebben met erg plezier in onze Shelter vertoefd, maar Vlas ziet nog wel verbeteringen ;-). Voordeel van de KIP is dat je binnen kan zitten bij minder weer of koudere avonden. We hebben gemist dat je lange avonden voor de tent kan zitten. Ten eerste kwam dat door de muggen (maar ja, als je het water opzoekt dan kan je dat verwachten) en het was gewoon een beetje fris. Het was gezellig om een weekje met José & Willem te kamperen, en ons spontane boottochtje met Richard & Dionne was een fijn uitstapje. Ook een week bij Paul en Wendy op de camping is ons weer goed bevallen. Zaterdag zijn we weer huiswaarts gegaan, zondag hebben we de KIP uitgeruimd en schoongemaakt. Ik hoop dat we snel weer een weekendje weg kunnen.
Tot slot was het leuk om weer een blog te schrijven om zo het thuisfront op de hoogte te houden. Ria & Giny dank voor jullie reacties.
Met de KIP het land door.
We gaan 3 tot 4 weken met onze KIP Shelter het land door. Te beginnen in Werkendam. We zijn al dagen bezig om de boel in te pakken, en een eigen plek te geven. Ik heb een lijst met spullen die we al jaren gebruiken, maar elke nieuwe kampeermiddel heeft zijn eigen benodigdheden. Voor degenen die het nog niet weten, wij zijn overgestapt van een vouwwagen naar een KIP Shelter uit 2015. Een prachtige kleine caravan, net zo breed als onze auto (zo’n 1.83 meter), met uitgeklapt dak 2.48 hoog en 3.45 meter lang. Een kleintje in caravanland. Dus eigenlijk moet ik van een Kipje spreken (ook omdat mijn zus en zwager al een shelter hebben). Maar goed, na een aantal keren proef kamperen nu het echte werk. De reis verliep prima, hij “hangt” er mooi achter. Het was nog even de vraag of we geen last zouden krijgen van het hoge water, maar een mail van de beheerders stelde ons gerust. Voorlopig zit het hier nog goed, en houden zij de berichten in de gaten. Zo mogelijk kunnen we op een andere camping terecht die 200 meter verderop en hoger gelegen ligt. We zitten op een Natuurkampeerterrein de Knotwilg in de Biesbosch een plek waar ik al een tijdje naar toe wilde. ook onze mascotte is mee, zie hem zitten bij de entree van de camping. voor nu even genoeg, de muggen komen als een gek op het beeldscherm af. Morgen meer wetenswaardigheden.
Fietsend de omgeving verkennen
Goed we zijn dus in Werkendam, en omdat de winkels hier op zondag gesloten zijn (dat zijn niet meer gewend) hebben we besloten een mooie fietstocht (zo’n 60 kilometer) te maken die ons toch langs een winkel leidt. Het was een zonovergoten dag, de plekjes met schaduw moet je werkelijk opzoeken in dit gedeelte van het land. Veel polders, molens in diverse soorten en maten, een oversteek met het pontje over het Steurgat. Met op de oever een heus gedicht.
Geluncht bij Fort Bakkerskil: dat tussen 1877 en 1880 gebouwd werd om de Papsluis te beschermen. Deze sluis vormde een verbinding tussen het water van de Bakkerskil en de lager gelegen polders. Tijdens de Eerste- en Tweede Wereldoorlog bood het fort onderdak aan honderden soldaten maar er werd niet gevochten. Sinds 1951 is het fort niet meer in gebruik voor militaire doeleinden. Tegenwoordig is het een prachtig gerestaureerde B&B waar je goed kan eten.
Een uitstapje gemaakt naar Woudrichem (vestingstad waar we vast nog een keer gaan rondlopen) alwaar de route een stukje door het water (overstroomde Merwede) liep. Schoenen nat, maar dat mocht de pret niet drukken, was ook lekker fris. Het was druk daar, en ook daar geen winkels, foutje in onze planning. Dan maar via Sleeuwijk en Werkendam weer naar de camping, om de auto te pakken en in Dordrecht inkopen te doen. Konden we toch nog genieten van een heerlijke pastasalade.
Rustdag met verbindingen, wandelen en fietsend de Biesbosch door.
Maandag was een rustige dag. Vlas heeft de antenne opgezet en het zenderspul uitgepakt. Hij heeft een aantal verbindingen kunnen maken met Indonesië, Hong Kong, Canada en Alex. Ikzelf heb de hele dag een beetje geluierd, een ommetje gemaakt, in de hangmat gelegen, puzzeltje gemaakt, radio geluisterd, wat je zoal doet op een luie dag. ‘s Avonds nog wel een stuk gewandeld. We zouden eens vergeten hoe dat moest. Het is een beetje zoeken naar mooie weggetjes, er ligt nl. nogal veel water hier.
Dinsdag was de eerste dag van de Alternatieve vierdaagse waar ik ons voor heb opgegeven. We gaan dagelijks voor 5 kilometer. Dat hadden er ook meer kunnen zijn, je hebt zelfs mensen die 50 lopen per dag, maar ik ben wel goed, maar niet gek. Via een app registreer je de wandeling. Vlas had er een uitgezet van 5,8 kilometer, goed te doen. We vertrokken op tijd en hebben weer een nieuwe vogel in ons vogelboek kunnen noteren. De visdief, een vogel die hangt in de lucht en daarna pijlsnel naar beneden duikt om een visje te vangen. Een stukje verder langs het pad werden we verrast door een klein reetje, ze had ons nog niet gezien of geroken en graasde zo mooi rustig een bijzonder moment. Nadat we de tocht volbracht hadden zijn we ‘s middags op de fiets gestapt om naar Slot Loevestein te gaan. Vanuit Woudrichem met de veerpont over, maar helaas (we hadden het kunnen weten) hij vaarde niet. Teveel water bij de steiger. Op de terugweg boodschappen gedaan, en nu lekker aan een glaasje wijn de dag afsluiten. Wie weet waar we morgen onze 5 kilometer gaan lopen. Ben benieuwd.
Museumbezoek en een triatlon
Gisteren was dag 2 van de alternatieve 4daagse. Vlas had een wandeling uitgezocht in de buurt van het Biesbosch MuseumEiland dat we eerst bezocht hebben. Nu weten we wat meer over het ontstaan van de Biesbosch. Die is nl. na de St. Elisabethvloed van 1421 is ontstaan. Na deze watersnoodramp werd de Biesbosch door mensenhanden gevormd tot een geheel van polders en akkers met wilgen (grienden). In het Biesbosch Museum zie je hoe bepalend de mens is geweest voor het uiterlijk van de Biesbosch. We hebben geleerd over biezen, riet, en wilgen. Sinds de jaren 70 is het een en ander veranderd omdat toen de Deltawerken voltooid zijn. Het gebied heeft nog wel een eb en vloed. Dat hebben we gemerkt, maar daarover later meer. Na het museum was de wandeling over het Jantjespad. Leuke paadjes tussen de wilgen door. En op het eind zelfs een beetje ondergelopen gebied. Het was wel bizar om over de St. Elisabethvloed te horen nu in Limburg zoveel rivieren overstroomd zijn. Wij zien ook dat de Merwede flink verbreed is, maar er zijn hier gelukkig geen problemen geweest.
Dag 3 van de alternatieve 4daagse is altijd de moeilijkste dag. Vandaag heb ik in mijn eentje in rap tempo 6 km. gelopen (onderdeel 1 van mijn triatlon) over een lange dijk richting Werkendam. Daar werd ik opgewacht door Vlas, hebben we samen inkopen gedaan zodat we weer twee dagen voorzien zijn van eten en drinken. Na de lunch op de fiets gestapt (onderdeel 2) en naar de jachthaven gereden om een Canadese kano te huren om de Biesbosch ook vanaf het water te bekijken. Helaas, er was geen kano meer over, maar wie weet over een half uurtje wellicht. Dan maar weer fietsen, je moet toch wat als je moet wachten. Bij terugkomst bleek er wel een kano te zijn, dus begonnen we aan een tocht van 8 km. met ons tweeën in één bootje (onderdeel 3). Veel ienieminie meerkoetjes en fuutjes (deze zijn zo bijzonder van tekening, het lijken wel zebra-tjes, dat had ik nog nooit eerder gezien). Dat het vloed was geworden merkten we op de terugweg toen we onder bruggetjes door moesten varen, platliggend in de boot, anders was het “chop head off”. Na deze “barre” ervaringen was het goed triple-bier drinken op het terras. Met een omweg terug gefietst naar de camping om te eten, te douchen, en de eerste was te doen. Een dag vol beweging, ik zou kilo’s kwijt moeten raken, ware het niet dat ………….
Rondje Dordrecht, gladiolen en onderweg
Voor de laatste etappe van de vierdaagse hadden we een rondwandeling door Dordrecht bedacht, 5 km. slenteren door een stad met mooie plekken, huizen en geschiedenis. Voor de verandering gaan we met de fiets, dus op naar de veerpont de Merwede over en via een leuke route Dordrecht binnen fietsen.
Zoals gezegd we hebben veel gezien, en ik was aangenaam verrast door de hoeveelheid water en door Dordrecht stroomt. Leuk om hier langs te wandelen. Ach en dan de toren van de Grote Kerk die bijna 2 meter uit het lood staat. Door verzakking tijdens de bouw omstreeks 1457 ging het al mis, daarom is hij geen 108 meter maar slechts 65 meter met een stompe toren.
Na de tour hebben we nog even gewinkeld en op een terras van een biertje genoten. Tot zover de Biesbosch en zijn omgeving.
Vandaag de boel opgepakt om verder te trekken naar Zeeland. Nu, op dit moment zitten we dus in Grijpskerke op een minicamping samen met mijn zus en zwager die hier ook naar toe gekomen zijn. De komende week zien we wel wat we allemaal gaan ondernemen. Voor nu zitten we onder de luifel want het is gaan regenen. Later meer.
Domburg en Goes
Zondag de eerste dag om iets te ondernemen in Zeeland. We staat op minicamping de Wegeling in Grijpskerke en daar is het goed toeven. Ruime plekken, een fantastisch nieuw toiletgebouw met prima wc’s en douches, en geheel genderneutraal ;-). Maar goed, we gingen fietsen naar de zee bij Domburg. Onderweg “reden” we tegen een paard aan. Genoeg reden om af te stappen en een foto te maken.
Door naar Domburg over prachtige weggetjes. Die knooppuntenroutes die je kan maken werken uitstekend. We kwamen door een mooi wandelgebied, daar hopen we van de week nog te gaan wandelen, door de duinen en langs de zee. In Domburg was het druk! er is één winkelstraat en die was (terecht) afgesloten voor fietsers. We zijn dus direct naar de zee gelopen.
En toen ging het regenen! Snel naar boven de stad in en een visrestaurant ingedoken. Heerlijke gerechten hadden ze daar. Van garnalenkroketten tot salades en sushi. Lekker glaasje drinken erbij, de dag kan niet meer stuk. Op de terugweg nog langs twee velden met bloemen gekomen.
Ging het gisteren onweren toen we terugkwamen, vandaag (16-7) werden we gewekt door een hevige regen- en onweersbui. Reden om nog even te blijven liggen en rustig plannen te maken. Uiteindelijk zijn naar Goes geweest om te winkelen, de stad te verkennen en lekker koffie/thee met aardbeienvlaai te eten. We komen niets tekort hier. Zomaar wat foto’s van Goes.
Hier wordt roti a la Ramon gemaakt. Smaakte prima.
Rust, Ruimte en Middelburg
We zijn alweer drie dagen verder. Dinsdag was het bar en boos weer. Onweersbuien trokken over de camping heen. Af en toe was het droog en liepen we al soppend naar het toiletgebouw. Het water blijft lekker staan op de Zeeuwse klei. Gelukkig hebben wij klompen aan, dus voor ons geen natte voeten. Aan het eind van de dag hebben we met ons allen boodschappen gedaan om toch nog even buiten de camping te zijn.
Woensdag was de dag van de ruimte voor Vlas en mij. We zijn op weg gegaan voor een tocht naar Biervliet op Zeeuws Vlaanderen. Daar heeft een collega van mij een huis en ik had al veel verhalen gehoord, en nu was een mooie gelegenheid om het te bekijken. Het ligt nu eenmaal niet echt in de buurt van Deventer. Er zijn twee manieren om er te komen fiets/boot of auto/tunnel. Wij kozen voor fiets/boot, het zou droog blijven maar wel waaien. Allereerst naar Vlissingen daar op de Willem Alexander (een SWATH ) naar Breskens. Een tochtje van zo’n 23 minuten. Mondkapjes verplicht, was weer even wennen, maar we waren er op voorbereid. Openbaar vervoer hé.
In Breskens hebben we de stad een beetje verkend, en fish en chips gegeten. Door over de dijkjes en door het polderlandschap.
We hadden behoorlijk veel wind van opzij, maar gelukkig maar enkele spetters regen. Mooie wegen met veel populieren die zich aardig “lawaai” maken in de wind. Daarna weer hele stukken vlak land.
Eénmaal aangekomen werden we getrakteerd op koffie, thee en nog warme zelfgemaakte taart. Dat ging er wel in. Na bezichtiging en lekker bijkletsen weer terug met de wind min of meer in de rug.
Dat was wel fijn. In totaal hebben we zo’n 58km. gefietst. Een welbestede dag.
Vandaag was Middelburg het doel van onze fietstocht.
Lekker door de stad sjouwen, de weekmarkt en brocantemarkt over, winkeltjes in en uit, steegjes en pleinen bekeken etc. Het is een monumentale (vesting)stad veel historische gebouwen. Gelukkig is het weer is een beetje opgeknapt. De wind is er nog steeds, maar er was ook veel zon, dat maakt een dag direct leuker.
Terug op de camping hebben we nog heerlijk van het zonnetje kunnen genieten, heb ik een klein wasje gedaan en heeft Willem voor ons nasi gekookt.
Strandwandeling, in- en uitpakken
De laatste volle dag in Zeeland en we hebben het strand nog maar mondjesmaat gezien. Daar moest verandering in komen.
Op naar natuurgebied Oranjezon een prachtig natuurgebied, waar je reeën en damherten kunt tegenkomen. Door de variatie in landschap is het een gunstig leefgebied voor heel veel soorten planten en dieren. Natuurherstelprojecten hebben geholpen om soorten als borstelbies, geelhartje, dwergzegge, melkkruid en dwergvlas terug te krijgen.
Die soorten planten hebben we allemaal niet herkent, maar wel reeën en damherten. We zagen een groep van 5 stuks. Nu was ik er al achter gekomen dat er geen opslagkaartje in mijn fototoestel zat (suffie) maar gelukkig had Willem zijn camera mee.
Mooie momenten op de laatste dag in Zeeland. Zaterdag was het een kwestie van inpakken, 214 km. naar het noorden rijden om uit te komen in Oostwoud, camping Veerhof. De reis verliep spoedig, geen files, af en toe zon, vrij veel wind en ook een enkele regenbui. Echt Hollands weer zoals we het ook de afgelopen week hebben gehad. Vorig jaar hebben we hier samen gekampeerd. Bekend terrein dus, maar genoeg in de omgeving te verkennen wat we nog niet gezien hebben. Dat houden jullie nog tegoed.
Eén en al activiteit
Deze vakantie fietsen en wandelen we er wat af. gisteren een rondje rondom Medemblik met als doel om boodschappen te doen. We kwamen op plekken waar we al eerder waren geweest (2020 met J&W en 2019 met de Zuiderzeeroute) maar dat mag de pret niet drukken. Het is mooi open in dit gedeelte van het land. Ook hier veel water, zowel in de sloten als uit de lucht ;-).
De molen is in 1927 vervaardigd door de Eerste Groninger Windmotorenfabriek. Het is de enige nog bestaande molen van deze fabriek. De Brakepoldermolen heeft altijd op zijn huidige plaats gestaan. De windmotor is van 1995 tot 2011 gerestaureerd en is maalvaardig. We hebben daar een hele kleine demonstratie van gezien. Een machtig gezicht.
Tijd voor weer een langere wandeling. Vlas heeft een tocht uitgezet in het Natuurgebied het Zwanenwater. Dit ligt in de Noord-Hollandse duinen bij de kustplaats Callantsoog. Een heel divers duingebied van 600 hectare en twee duinmeren als blikvangers.
Midden in het duingebied liggen de twee grootste natuurlijke duinmeren van West-Europa: het Eerste Water en iets zuidelijker het Tweede Water met het Bokkeneiland. Ze zijn in de loop van de 18e eeuw ontstaan door stijging van het grondwater en regenwater dat bleef staan, net achter de zeereep.
Er broeden jaarlijks meer dan 75 soorten en het gebied ligt op de route van talloze trekvogels. De vogels zijn goed te zien en te fotograferen vanuit drie vogelkijkhutten en vogelkijkschermen. Helaas waren er vandaag maar weinig vogels te zien. Zij hadden ook vakantie denk ik. Maar desalnietemin het was een prachtig gebied met veel uitkijkpunten.
Na deze wandeling op naar Callantsoog, eerst lekker met blote voeten over het strand gelopen. Dat geeft een heerlijk en vrij gevoel. Machtig ook al dat water en de mooie luchten die daarboven hingen. Het water was koud en er werd gewaarschuwd om niet te ver de zee in te gaan.
Na de strandwandeling via de ommelanden terug naar Callantsoog waarvan gezegd wordt dat het misschien wel het mooiste strand van Nederland. Het strand is lang en breed maar ook schoon en veilig. Op het zandstrand van deze populaire kustplaats staan maar liefst zes strandpaviljoens. Het centrum ligt direct achter de duinen. Op het Dorpsplein is altijd wel wat leuks te beleven zoals vandaag een kleine kermis.
Drie dagen verder…
De dinsdagmorgen begon met een mooi zonnetje, we hebben daar uitgebreid van genoten door lekker lang over het ontbijt te doen. Het leuke van dit plekje op de camping is dat er ontzettend veel vlinders zijn die ook rustig op je armen en benen gaan zitten.
Het plan was te gaan fietsen, maar daar is niets van gekomen. De zon trok zich terug achter de wolken, en Vlas had last van zijn rug. Ingelaste rustdag dus, ook niet verkeerd. Mooie tijd om de hobby’s ook in de vakantie op te pakken. Vlas heeft zijn zender in de caravan geïnstalleerd en diverse verbindingen gemaakt.
Daarnaast heeft hij heerlijk in de hangmat gelegen. Dan is zo’n caravan ook wel een uitkomst, je hebt in ieder geval al één ophangpunt.
Ik had thuis een patroon van een jurkje uit geradeerd onder het mom van je weet maar nooit… Het was ook een goede reden om markten te bezoeken op zoek naar een leuk couponnetje. Op de markt in Middelburg vond ik er een. Met een beetje kunst- en vliegwerk is het gelukt om het patroon op de stof te krijgen, en kon het knippen met mijn ieniemienie schaartje beginnen. Als de schaar maar goed scherp is lukt dat wel. Het bovenstuk van de jurk heb ik in elkaar, ziet er goed uit volgens mij. Even afwachten als de rok eraan vast gemaakt wordt.
Vlas heeft tot slot nog wat boodschappen gedaan, en zo gaat zo’n rustdag gewoon in alle rust voorbij.
Woensdag was het tijd en weer om op de fiets te stappen. Een rondje Enkhuizen ditmaal. Een gedeelte van de tocht hebben we in 2019 al gefietst toen we de Zuiderzeeroute deden. Nu vanaf de andere kant, zie je weer andere dingen. De route voerde een gedeelte langs het IJsselmeer, en het is altijd leuk om boten (vooral groene) op te sporen.
In Enkhuizen hebben we heerlijk geluncht bij het Station alwaar wij een aantal jaar geleden met broers, zussen en aanhang begonnen aan onze Brussendag. Sweet memories. Daarna nog even de stad in en via een andere route terug ca. 53 km. op de teller en de hele dag een heerlijk zonnetje. ’s Avonds nog even langs het weiland gezeten om de laatste stralen zonlicht mee te pikken, én Vlas heeft een heerlijk maaltje mosselen voor mij gemaakt.
Dag drie van dit epos zijn we aan de wandel gegaan. Vlas heeft een route uitgezet in de Schoorlse Duinen, Nederlands hoogste duingebied in de kop van Noord-Holland én volop ruimte om uit te waaien, en een bezoek aan Schagen ingepland. Nu was het vanochtend weer zulk heerlijk weer dat we pas om 13:00 uur van de camping vertrokken. Je hebt vakantie of niet.
De open duinen worden afgewisseld met dichte bossen en natte vlakten. Uniek zijn de heidevelden. Die vind je bijna nergens in de duinen. Op sommige plekken mag het zand weer stuiven. Er ontstaan spontaan nieuwe duintjes en kuilen. De zandhagedis vertoeft graag in het zand. Wie geluk heeft, ziet hem zonnebaden. Wij niet dus.
Wij hebben weinig beestenboel gezien (behalve dan die irritante vliegen etc. die om je heen vliegen), zelfs de vogels kwamen zich niet melden, dat was wel jammer. De heide begint wel langzaam te kleuren. De wandeling was taai, door duingebied, rulle paden, hier en daar op een fietspad en bergje op en bergje af. Gelukkig was er een uitspanning onderweg voor een 0.0 biertje en een broodje kroket. Het laatste gedeelte ging via een hoge trap die geplaatst is tegen de wand van de hoogste duinen van Nederland. Met 249 treden een heuse beproeving voor wandelaars en hardlopers, de trap gelijk staat aan 13 verdiepingen! Binnenkort zal de trap gerenoveerd worden.
Van West Friesland naar Fryslân
Waar waren we gebleven. O ja, donderdag gewandeld in de Schoorlse Duinen. Vrijdag weer zo’n heerlijk KIP-dagje. Ik ben weer verder gegaan met mijn jurk ( er komt nu echt schot in) en Vlas heeft een beetje zitten zenden. Ik geloof dat hij Japan “gewerkt” heeft. Uiteindelijk alleen het terrein af geweest om boodschappen te doen, want ja, lekker kokkerellen op de camping is leuk.
En dan is het tijd om Oostwoud te verlaten en op weg te gaan naar onze laatste bestemming van deze vakantie. Over de Afsluitdijk, waar nog steeds aan gewerkt wordt, naar Earnewâld camping Simmerwille die wordt beheerd door Paul en Wendy (ex-collega). We zijn hier al eens eerder geweest, maar de omgeving is de moeite waard om nog een keer van te genieten. Na eerst de boel geïnstalleerd te hebben was het tijd om lekker bij te kletsen met Wendy. Zij is in april echt in het bedrijf gestapt, en heeft Saxion verlaten. Een hele stap, maar ook een goede. We hebben nog even een rondje door het dorp gedaan voor de laatste boodschappen. Daarna was het tijd voor te eten, koffie/thee met een koekje, een borrel en slapen. Zo ziet ons avondprogramma er in de vakantieperiode uit. Krantje en boekje lezen, nieuwe dingen voor de KIP bedenken. Vlas is dan echt een zoon van zijn vader, Pa deed ook allerlei aanpassingen aan de caravans die hij heeft gehad. Leuk om te zien en te beseffen.
Vandaag (zondag 8 augustus) was een dag met veel water. Earnewald is een prachtig waterrijk natuurgebied, ideaal voor de watersport en natuurliefhebber. De omgeving leent zich voor fiets, vaar & wandeltochten. Vandaag helaas niet alleen water in de sloten, maar ook hemelwater viel ons ten deel. Tot na de middag heeft het geregend, en geonweerd, met bakken kwam het soms uit de lucht. Uiteindelijk hebben we nog een wandeling van ruim een uur om het dorp kunnen maken. Een kleine sfeerimpressie.
We gaan er weer voor!
We zijn er klaar mee. We willen op pad. We hebben de laatste dagen genoeg regen gehad en op de camping gezeten. Het ziet er naar uit dat het weer ietsiepietsie beter gaat worden. hier en daar een bui 😉 Tijd om op de fiets te stappen dus. Ik heb een route van zo’n 40 km. uitgezet waar we maar liefst 5 pontjes gaan tegenkomen.
Toch nog even melden dat we de nacht van zondag op maandag enorm geregend heeft. Onweer, hoosbuien noem het maar op. Wij hebben er echter weinig van gemerkt, hebben er ook heerlijk om doorgeslapen. Dat is het voordeel van de Shelter ten opzichte van de vouwwagen, daar was ik nog wel eens bang dat het tentdoek de grote hoeveelheid water niet aan zou kunnen. Het veld waarop we staan was wel lichtelijk verzopen, maar daarvoor hebben we de klompen mee. Altijd droge voeten.
Maar goed, de fietstocht dus, over leuke schelpenpaadjes, door het nationaal Park de Alde Feanen, verrassende pontjes (je moet bellen om te vragen of ze je komen ophalen) op zonne-energie, door plaatsen zoals Wartena, Wergea, Eagum met een prachtige kerktoren en oud kerkhof, Ideard en Grou.
Waters met de mooie namen als Rochsleat, Pikmar, Wide Galle en Headamssleat. Vlak na pont 3 ging het mis. We fietsen over een vlak stuk land en de regen kwam met bakken de hemel uit. Nergens een plek om te schuilen, ja, op het laatst bij pont nr. 4 daar mochten we even bij de pontbaas in zijn hutje staan.
Maar goed, zeiknat kwamen we op de camping aan, en omdat we alle ramen in de caravan dicht hadden was het lekker warm toen we binnenstapten. trouwens, die vloerverwarming is echt een goede uitvinding! Snel de natte kleren uit, en iets droogs aantrekken. daarna eten, koffie/thee, een borreltje en lekker slapen.
Dinsdag 10 augustus. Het weer wordt weer iets beter zeggen ze.
Wij gaan naar Dokkum, een stad waar we nog nooit geweest zijn, en goede verhalen over hebben gehoord. De stad staat binnen de familie Vlastra bekend als de geboorteplaats van Luut (Luitje) Vlastra 15-01-1869 de overgrootvader van Vlas.
Wat een leuke stad is Dokkum, de meest noordelijke stad van Nederland heeft een rijke geschiedenis, maar staat met twee benen in de klei. Een nuchter maar hip stadje, waar je heerlijk kunt shoppen en loungen na een korte wandeling. Met de Waddenzee en het Lauwersmeergebied als natuurrijke achtertuin.
Rondom de stad ligt een zeshoekig, puntgaaf verdedigingswerk. Het Bolwerk werd gemaakt in opdracht van Prins Willem van Oranje. Zes uitspringende verdedigingswerken, een gracht van 24 meter breed en ruim vijf meter hoge vestingwallen moesten Dokkum beschermen tegen de vijand. Het levert ons tegenwoordig een heerlijke wandeling op langs de molens Zeldenrust en De Hoop, vier toegangspoorten, kanonnen uit de negentiende eeuw en enkele prachtige doorkijkjes. Om 21.50 uur luiden de klokken zoals ze vroeger deden: “Over 10 minuten gaan de stadspoorten dicht!”.
En natuurlijk is Dokkum de stad van Bonifatius. In 754 reisde de ongeveer tachtigjarige Bonifatius alsnog met 52 andere missionarissen naar Friesland af in een poging de Friezen te kerstenen. Onderweg liet hij onder meer heilige bomen omkappen en doopte hij Friezen die zich bekeerden tot het christelijk geloof. Dat niet alle Friezen veel respect voor de bisschop hadden, bleek op 5 juni 754. Onderweg naar een doopfeest werd de aartsbisschop die dag bij Dokkum overvallen en vermoord door Friezen. Of het de overvallers om buit ging of dat ze religieus geïnspireerd waren, is niet duidelijk. Na zijn dood werd de missionaris al snel heilig verklaard. Je komt hem nu nog overal in de stad tegen.
“Het zitvlees is op” en de vakantie bijna.
Woensdag 11 augustus is het ondertussen en we gaan vandaag een dagje varen met Richard & Dionne vrienden uit Diepenveen. Zij zijn aan het kamperen in Kollum. Een afspraak om samen iets te doen was gauw gemaakt. Om 10:00 uur stonden ze hier op de “stoep”. Na koffie met wat lekkers, en een goed gevulde lunchtas zijn we vertrokken.
Van Paul (campingbaas) kregen we een kaartje mee en tips voor een leuke route. Wendy deed ons uitgeleide en heeft alles vastgelegd. Het was mooi vaarweer, de zon scheen regelmatig en er stond een klein briesje. We hebben weer mooi plekjes gezien, en onderweg een heerlijke hapjeslunch gehad (me dank aan Richard&Dionne).
Na een uurtje of vijf op het water vertoefd te hebben, terug naar de camping voor een drankje. Omdat het nog te vroeg was voor het eten hebben we ook nog een wandeling door het dorp gemaakt. Tot slot hebben we samen gegeten bij de Shelter. Het was een mooie, zonnige en vooral gezellige dag.
Donderdag hebben we ingepland voor een fietsrondje Drachten.
Volgens ons waren we daar nog niet geweest, maar wat schetst onze verbazing…. ook Drachten blijken we al te kennen. Enig uitzoekwerk verder blijken we er in ???? te zijn geweest (we zijn nog aan het zoeken/nadenken).
We hebben een beetje door de stad heen gelopen, een heerlijke tosti gegeten en hup weer op de fiets om het rondje af te maken. Het was een mooie tocht, niet alleen over de open wegen en dijken, maar ook stukjes door het bos. Afwisselender dan we de afgelopen dagen en weken hebben gezien. Dat maakte ons ook nieuwsgierig naar de wandelmogelijkheden in die buurt.
O ja, vannacht heb ik nog een poging gedaan om vallende sterren te zien, maar dat is mislukt. Eerst was het niet helder genoeg, later was ik te slaapdronken om goed te kijken. Wel hebben we Jupiter én Saturnus naast elkaar gezien. En nog een O ja moment. Vlas dacht wat ruikt het raar in de caravan, bleek dat de adapter van de batterijen oplader aan het smelten was.
Dus vandaag hebben we een wandeling door de bossen rondom Beetsterzwaag gemaakt. Heel rustig aan, af en toe uitrusten op een bankje in de zon, en dan weer een paar kilometer door.
De adellijke Reinhard Van Lynden en zijn vrouw Maria Catharina Van Pallandt zijn tussen 1860-1900 de bewoners van HuizeLyndenstein. In dit huis hingen destijds ruim veertig schilderijen. Zo ook in hun Haagse verblijf. Het echtpaar schonk de gehele collectie aan het Rijksmuseum in Amsterdam. In deze tuin zie replica’s daarvan. Bijzonder.
Even de titel verklaren: donderdag hebben we zo’n 45 kilometer gefietst. En na een boottocht van gisteren op een harde bank is het zitvlees op.
Zondag 12 juli
Wat eraan vooraf ging…. Onze vakantieplannen voor dit jaar vielen een beetje in duigen. We zouden vanaf 7 juni 3 weken op pad gaan richting Frankrijk. Niet dus. Wat nu? Mijn broer en ik hadden in het verleden als eens over een weekendje huizenruil gehad. Toen ik hoorde dat hij in juli waarschijnlijk een weekje naar Frankrijk kon, was mijn vraag simpel: Mag ik in die week in jouw huis? De deal was snel gesloten, en daar zitten we dus nu. Een weekje Zevenaar, een andere omgeving en er wordt lekker weer voorspelt, wat wil een mens nog meer. Voor vertrek echter schoonmaken, stofzuigen, plantjes water geven, afwassen en tot slot inpakken. Het is nl. prettig terugkomen in een opgeruimd huis. Fietsen op de auto, rotzooi erin en op pad. Een route binnendoor genomen, per slot van rekening hebben we alle tijd.
In Zevenaar eerst wat boodschappen in huis gehaald zijn we de stad wezen verkennen. Dat eindigde natuurlijk met Bier&Bitterballen op een terras. Tradities kan je zelf maken;-)
Maandag 13 juli
Het belooft een mooi zonnige dag te worden. Het plan is om te gaan fietsen, ik heb een tocht uitgezet van ca. 50 km. Van Zevenaar via Pannerden, Doornenburg, Millingen aan de Rijn, Tolkamer, Lobith, Tolkamer, Herwen, Babberich, Beek en Didam weer terug naar Zevenaar.
We hebben vooral in de zon gefietst, door het prachtige rivierenland met zijn mooie dijkjes, kleine dorpjes, en veel water natuurlijk. Deed ons denken aan de fietstochten lang geleden langs de Donau, Moesel etc. Met een pont over het Pannerdensch Kanaal, daarna met het voetveer over de Waal naar de Millingerwaard waar veel zand wordt gewonnen. Tot slot met de “Heen en weer” de Boven-Rijn overgestoken.
Het was druk op de pontjes. Onderweg regelmatig kort gepauzeerd (we moeten weer een beetje fiets (lees zadel) conditie opdoen) in de zeer schaarse schaduw. In Didam was de beloning een heerlijk softijsje. De gegevens voor vandaag: Afstand 55.03 km. gemiddelde van 15.4 km. per uur, effectieve fietstijd 3:33:20 uur.
