Letzte Tage in Bayern

Woensdag 2 augustus

Wat een weer, de hele dag regen, met af en toe een droge periode ertussen. We hebben gelezen, spelletjes op de telefoon/ipad gespeeld, Vlas heeft gezonden (geen condities) en verder eigenlijk niets bijzonders. Ja, een dutje. En aan het eind van de dag wat boodschappen. We moeten toch eten nietwaar?

Donderdag 3 augustus

Het beloofd een mooie zonnige dag te worden, dus we gaan eropuit met de fiets. Een tochtje naar Dietfurt an der Altmühl

We fietsten langs het Main-Donau kanaal waar ook onze camping aan ligt. De heenweg was de gangbare (toeristische) route. We moesten wel tegen de wind in, en die was aardig stevig. Ook veel tegenliggers. Het valt me op dat er velen zijn die gepakt en gezakt in eigen land op pad zijn.

Even wat informatie over Dietfurt: Zes van de oorspronkelijke tien vestingtorens van de middeleeuwse stadsversterking van Dietfurt zijn bewaard gebleven. Het versterkte karakter van de stad en de stadsmuur leeft nog steeds voort in de bijnaam van Dietfurt – Beiers China. Dat zit zo: De prins-bisschop van Eichstätt merkte eens op dat de mensen van Dietfurt niet genoeg leengoederen en belastingen betaalden; hij stuurde zijn kamerheer om hen te controleren. De Dietfurters, die op de hoogte waren van de missie van de kamerheer, sloten hun stadspoorten en lieten hem niet binnen. Geërgerd meldde de kamerheer aan zijn bisschop dat de Dietfurters hem leken op de “Chinezen” – ze verschansten zich achter hun muren en trokken zich niets aan van een bisschoppelijke kamerheer. Tijdens carnaval zie je de Chinese invloeden nog terug.

Bijzonder zijn de vele fantasierijk vormgegeven fonteinen in Dietfurt.

De parochiekerk van St. Ägidius werd voor het eerst vermeld in 1144. Rond 1408 werd er een nieuw gebouw opgetrokken in gotische stijl, waarvan nog steeds delen bewaard zijn gebleven. Het huidige barokke gebouw werd tussen 1732 en 1734 gebouwd volgens de plannen van de beroemde hofarchitect Gabriel de Gabrieli uit Eichstätt

Terug zijn we langs de andere kant van het kanaal gaan fietsen. Veel mooier, rustiger met wat kleine klimmetjes en leuke afdalingen. Onderweg kwamen we langs de Sankt Agatha Kapel en het bijbehorende kerkhof. Dat zag er mooi verzorgd uit. Al met al was het een mooie tocht van 50 km.

Vrijdag 4 augustus

Vandaag zijn we naar de Befreiungshalle in Kelheim geweest. Wat een ervaring was dat. De grootsheid, om duizelig van te worden, heel indrukwekkend.

De Befreiungshalle is een herdenkingsmonument. Het monument gedenkt de verschillende gewonnen veldslagen tegen Napoleon van 1813 tot 1815 tijdens de Duitse bevrijdingsoorlog. De bouwopdracht werd gegeven door koning Lodewijk I van Beieren. De eerste steen werd gelegd op 19 oktober 1842 en de plechtige inhuldiging vond plaats op 18 oktober 1863, wat een historische datum was, vijftig jaar na de overwinning in de slag bij Leipzig.

De ronde hal heeft een hoogte van 45 m en een diameter van 29 m. Het matroneum kan worden bereikt via 82 treden. Na nog eens 40 treden bereikt je het buitenste uitkijkterras, vanwaar men een weids uitzicht heeft over de valleien van de Donau en de Altmühl.

De krachtig ogende ronde structuur gebouwd met Kelheimer kalksteen is een achttienhoekige veelhoek. De buitengevel is verdeeld in achttien pilaren, die worden gekroond door achttien kolossale standbeelden. Het getal 18 is volop aanwezig als in: 18 Duitse stammen die betrokken waren, het is een symbolische verwijzing, naar het feit dat zowel de slag van Leipzig als de slag bij Waterloo plaatsvond op de 18e dag van de maand, maar ook naar de achttien generaals die met een inscriptie herdacht worden evenals de achttien heroverde forten.

Interesse in het hele verhaal zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Befreiungshalle

Na het bezoek zijn we naar de stad gewandeld, kaffee mit kunchen (of ijs) genuttigd en ook weer omhoog gelopen. Een behoorlijke steile klim, maar we hebben het toch maar mooi gedaan.