in den Waden

Donderdag 10 augustus

De weergoden zijn ons goed gezind. Het beloofd weer een mooie dag te worden. We stappen op de fiets om naar Niederbreitbach te gaan. Een klein eindje fietsen. Nadat we de fietsen bij een camping hebben neergezet, starten we met de “Erlebnisschleife Wiedblick-Tour” met als verste punt Waldbreitbach. Tijdens deze wandeling (een gedeelte van de Westerwaldsteig)  zullen we verschillende kloosters tegenkomen, we zullen flink stukken stijgen (440 meter) en gelukkig ook weer afdalen. Eén van de eerste dingen die ons opvalt is een winkeltje met alleen maar Kerstspullen. Ze zijn niet geopend, maar als je “anklingelt” wordt je vast binnengelaten.

Dan beginnen we te klimmen, vanaf boven op de berg hebben we zicht op twee Kloosters. Het eerste is het St. Josefhaus, dit is het eerste klooster van de broeders Franciskanen van het Heilige Kruis. Het moet gezegd, het is mooi binnen, doet me aan de Broederenkerk denken, en ik heb een kaarsje bij Maria opgestoken voor iedereen die het nodig heeft. Als we verder lopen komen we langs een “geneeskrachtig” waterbekken aangezien er veel ijzer in zat. Goed voor allerlei klachten. Baad het niet …

Langzaam dalen we weer af en komen we langs het Klooster van de Zusters Franciscanessen. Daar was ook een hospice. Verder afdalend tot aan het dorp lopen we langs een vogelhuisje kerstkribbe. Niet zo gek als hier het Krippenmuseum (museum voor kerststalletjes) gevestigd is. O ja, ons viel ook op dat er op het pad allemaal lampjes in de bomen hingen. Ik denk dat het in de Kersttijd een mooi gezicht is. Nadat we de lunch (donderdag is reibekuchendag) hebben genuttigd zijn we terug gelopen en naar de camping gefietst. Een mooie wandeling, een prachtige dag.

Vrijdag 11 augustus

Een korte wandeling vandaag maar wel heel bijzonder. We doen Kleiner Wäller: Häubchen-Tour. 5,5 km. 98 meter stijgen. De route loopt over natuurlijke paden, langs bosranden en voor het eerst dat we dit zien, veel tarwe velden. Halverwege komen we bij Roßbacher Häubchen. Het herkenningspunt van Roßbach is de 350 m hoge geërodeerde vulkanische kegel. Een educatief pad geeft uitleg over de basaltwinning van 1883-1942.

Daarna gaan we op pad om de 350 m. hoge vulkaantop te beklimmen. Je De route is geen kattenpis, op een bepaald stuk hangt zelf een kabel waaraan je jezelf omhoog kan helpen. Vanaf dit uitzichtplateau hebben we een prachtig panoramisch uitzicht over het Wiedtal en ver daarachter tot aan het Siebengebergte. Maar het uitzicht is werkelijk fenomenaal. Met een goed gevoel dalen we af en vervolmaken de route. We zijn trots op onszelf.

Vergeet ik toch bijna te vertellen dat we al twee dagen lang bramen plukken die warm zijn van de zon. Love it!