Natuurpark Elk island

Elk Island 31 mei t/m 3 juni

Na weer zo’n goed hotelontbijt met scrambled eggs, baked potatoes, sausages  and lots of fruit, hebben we de boel opgepakt. Om half elf zijn we opgehaald door de dame van het camperbedrijf, en na een grondige instructie zijn we om 12:00 uur vertrokken naar Elk Island,

een natuurpark ten oosten van Edmonton waar de bizons en “elks”, bevers elanden en soms ook beren loslopen. (In het Noord-Amerikaans-Engels wordt de wapiti ook elk genoemd. In het Brits-Engels wordt met elk echter de eland aangeduid, die op zijn beurt in Noord-Amerika moose heet.) Een gebied met veel grote en kleine meertjes en dien ten gevolge ook veel kleine stekelige mugjes.

We hebben inkopen gedaan in de stad en van alles en nog wat gekocht om ons de eerste paar dagen in leven te houden. Brood, pasta, groenten, vlees, bier, wijn etc. etc. Die tijd geven we onszelf om te wennen en de camper een beetje in te richten zodat alles op zijn plek komt. Vanavond lekker weer ons eigen potje koken en genieten van de rust die hier hangt. Temperatuur is aangenaam, niet te warm, maar het zonnetje schijnt, en de familie spreeuw komt ons met een bezoek vereren. Helaas voor hen, er is nog niets te halen bij ons. Vlas is gelijk in zijn element en zit met de poot op de stoel, de vogeltjes uitgebreid te fotograferen.
Gisteren op tijd erin, betekent vanochtend weer vroeg wakker! In alle vroegte het was 06:00 uur!!! zijn we met de auto het park in geweest om bizons te spotten. Dat is goed gelukt.

We hebben hele grote, en een paar kleintjes gezien. Indrukwekkend was het!

Verder zag Vlas een bever zwemmen (mij niet opgevallen) en later hebben we nog Elk’s gezien.

De bevers hadden wel een boom omver geknaagd die ten gevolge over de weg lag. Mooi spits geknaagd, nog witter dan wit zag het er binnenste van de boom eruit. Voor de rest van de dag zijn de vooruitzichten somber. Er wordt de hele dag miezerige regen voorspeld, dat is dan maar zo. We blijven hier een nachtje extra, want morgen gaan we naar het Bison Festival, met allerlei leuke activiteiten voor jong en oud. We kunnen ons nu een dag lang geestelijk op voorbereiden;-)

Zang, dans en indianen.
Lekker lang geslapen en daarna verkast naar plek 72.  De plek op zich is niet je van het, met muziek en een brullende aggregaat van de buren, maar het verrassende ervan is wel dat de plek helemaal in de zon ligt. Genieten dus en lekker ontbijten met het zonnetje in de rug. Om 12 uur naar  het Bison festival, dat viel in eerste instantie een beetje tegen, er waren niet zoveel mensen en maar weinig kraampjes.

Waar we wel van genoten hebben is de Traditional Powwow (indianenbijeenkomst). Het dansen, de ritme van de grote trommel waar ze met 6 personen op sloegen, en de zang. Dat laatste was een heel bijzonder geluid. Af en toe knepen ze in hun strottenhoofd om de een bijzondere toon te kunnen pakken. Maar wat een feest voor het oog, de kleuren van hun uitrusting, de dansen op zich en het feit dat jong en oud meedeed. Het was de moeite waard om er een dag extra voor te blijven, dat kan je wel aan de foto’s zien. Na een fikse regenbui, waar we in de camper geen last van hadden, hebben we later heerlijk in de avondzon gegeten.

Ik heb nog een prachtige wandeling gemaakt langs het Astotin Lake. Weer terug, eerst muggen vangen (doodslaan bedoel ik dan, ik kan het niet mooier maken) zodat ze ons (vooral mij) vannacht niet opvreten.

Zondag reisdag: Op tijd vertrokken voor een lange rit naar Jasper. De Rocky Mountains gaan nu echt in zicht komen. Wat doen de Canadezen op zondag? Wij hebben ze zien fietsen (op de highway), kamperen, golfen en motorrijden. Het landschap is heuvelachtig, en om 14:16 uur komen dan eindelijk de bergen in zicht.

Terecht gekomen op de Wapiti campground, heel prozaïsch op de parkeerplaats, omdat dat de enige plek met stroom is. En hoe kunnen we jullie anders op de hoogte houden;-)

Over een paar dagen weer een bericht, dan over Jasper en de omgeving.