Twee dagen rondhangen in de buurt van Jasper was zeker de moeite waard. Allereerst is daar de weg naar Lake Maligne. Onderweg veel mogelijkheden om even te stoppen en van het natuurschoon te genieten. Alhoewel, wat opvalt is dat hier hele stukken dennenbos er zwart en dor uitzien. Bizar eigenlijk. Later die dag begrepen we dat de “Mountain Pine Beetle”
(nauwelijks groter dan een rijstkorrel) hier verantwoordelijk is. De larven van de Dendroctonus ponderosae vreten zich een weg onder de schors van de boom en leggen de toevoer van water en voedingsstoffen stil.
Vlas heeft besloten een dagje niet te gaan lopen, dus met de auto naar de canyon Maligne alwaar ik een stuk van de trail heb gelopen. Dat was mooi, met een hoogteverschil van 46 meter was de tocht naar beneden goed te doen. Naar boven gaat dan net even iets moeizamer, maar het is me gelukt. Het is bijzonder om hier rond te lopen terwijl de waarschuwingen voor beren overal langs de kant van de weg staan. Tot nu toe hebben we er nog geen gezien, en dat is dan wel weer jammer natuurlijk. De canyon was prachtig, de Lake viel wat tegen, er was ook weinig te beleven, geen bootjes op het water, geen leven in de buurt. Het was ook geen lekker vaarweer, een behoorlijke frisse wind waaide er. Via Jasper waar ik gewinkeld heb, en alleen nuttige dingen gekocht, terug naar de camping, waar we nog lekker van een biertje in het avondzonnetje konden genieten. Dat, en het feit dat we bezoek kregen van een wapiti maakte het een mooie dag.
Dinsdag was het plan om naar de voet van de Mount Edith Carvell te gaan. Je zou daar een prachtig zicht over de Angels Glacier (gletsjer) hebben, en een prachtige wandeling maken tot aan de voet van de gletsjer. Helaas, helaas was de weg er naar toe afgesloten. Dus door naar de Athabasca Falls. Na een korte wandeling, kregen we een spectaculair uitzicht op de waterval, als alle andere toeristen tenminste niet voor je neus gaan staan. Met de jicht van Vlas gaat het de goede kant op, hij heeft voor het eerst een nacht zonder pijn gehad, en het lopen ging dus ook een stuk beter, Wel zo gezellig samen. We hebben veel foto’s gemaakt, zie hiernaast. Tot slot hebben we op aanraden van een vriendin ook nog een bezoekje gebracht aan Pyramid Lake. Wat een mooie rustige plek is dat! Het hielp dat de doorgaande weg was afgesloten ;-). Nu plannen maken voor de komende dagen, in ieder geval gaan we richting Bannf. Jullie horen nog van ons!
Juul, wat dapper om een weg te bewandelen mét de kans op beren. Mooi verhaal weer.