Drie dagen verder…

De dinsdagmorgen begon met een mooi zonnetje, we hebben daar uitgebreid van genoten door lekker lang over het ontbijt te doen. Het leuke van dit plekje op de camping is dat er ontzettend veel vlinders zijn die ook rustig op je armen en benen gaan zitten.

Het plan was te gaan fietsen, maar daar is niets van gekomen. De zon trok zich terug achter de wolken, en Vlas had last van zijn rug. Ingelaste rustdag dus, ook niet verkeerd. Mooie tijd om de hobby’s ook in de vakantie op te pakken. Vlas heeft zijn zender in de caravan geïnstalleerd en diverse verbindingen gemaakt.

Daarnaast heeft hij heerlijk in de hangmat gelegen. Dan is zo’n caravan ook wel een uitkomst, je hebt in ieder geval al één ophangpunt.

Ik had thuis een patroon van een jurkje uit geradeerd onder het mom van je weet maar nooit… Het was ook een goede reden om markten te bezoeken op zoek naar een leuk couponnetje. Op de markt in Middelburg vond ik er een. Met een beetje kunst- en vliegwerk is het gelukt om het patroon op de stof te krijgen, en kon  het knippen met mijn ieniemienie schaartje beginnen. Als de schaar maar goed scherp is lukt dat wel. Het bovenstuk van de jurk heb ik in elkaar, ziet er goed uit volgens mij. Even afwachten als de rok eraan vast gemaakt wordt.

Vlas heeft tot slot nog wat boodschappen gedaan, en zo gaat zo’n rustdag gewoon in alle rust voorbij.

Woensdag was het tijd en weer om op de fiets te stappen.  Een rondje Enkhuizen ditmaal. Een gedeelte van de tocht hebben we in 2019 al gefietst toen we de Zuiderzeeroute deden. Nu vanaf de andere kant, zie je weer andere dingen. De route voerde een gedeelte langs het IJsselmeer, en het is altijd leuk om boten (vooral groene) op te sporen.

In Enkhuizen hebben we heerlijk geluncht bij het Station alwaar wij een aantal jaar geleden met broers, zussen en aanhang begonnen aan onze Brussendag. Sweet memories. Daarna nog even de stad in en via een andere route terug ca. 53 km. op de teller en de hele dag een heerlijk zonnetje. ’s Avonds nog even langs het weiland gezeten om de laatste stralen zonlicht mee te pikken, én Vlas heeft een heerlijk maaltje mosselen voor mij gemaakt.

Dag drie van dit epos zijn we aan de wandel gegaan. Vlas heeft een route uitgezet in de Schoorlse Duinen, Nederlands hoogste duingebied in de kop van Noord-Holland én volop ruimte om uit te waaien, en een bezoek aan Schagen ingepland. Nu was het vanochtend weer zulk heerlijk weer dat we pas om 13:00 uur van de camping vertrokken. Je hebt vakantie of niet.

De open duinen worden afgewisseld met dichte bossen en natte vlakten. Uniek zijn de heidevelden. Die vind je bijna nergens in de duinen. Op sommige plekken mag het zand weer stuiven. Er ontstaan spontaan nieuwe duintjes en kuilen. De zandhagedis vertoeft graag in het zand. Wie geluk heeft, ziet hem zonnebaden.  Wij niet dus.

Wij hebben weinig beestenboel gezien (behalve dan die irritante vliegen etc. die om je heen vliegen), zelfs de vogels kwamen zich niet melden, dat was wel jammer. De heide begint wel langzaam te kleuren. De wandeling was taai, door duingebied, rulle paden, hier en daar op een fietspad en bergje op en bergje af. Gelukkig was er een uitspanning onderweg voor een 0.0 biertje en een broodje kroket. Het laatste gedeelte ging via een hoge trap die geplaatst is tegen de wand van de hoogste duinen van Nederland. Met 249 treden een heuse beproeving voor wandelaars en hardlopers, de trap gelijk staat aan 13 verdiepingen! Binnenkort zal de trap gerenoveerd worden.