Omdat het zo’n mooie naam is: Maria Hoop of is het toch Echterbosch? Het maakt niet uit hoe het hier heet, het is hier goed toeven. Gisteren hebben we een rondje door Duitsland gefietst. Zonder geldig legitimatiebewijs. Onderweg hier naar toe bedacht ik opeens: O ja, moesten we niet een paspoort of ID-kaart meenemen? Helemaal vergeten, want we kamperen in Nederland toch? Maar goed, geen rare dingen doen, dan loopt het vast wel los. Zoals gezegd een fietstocht dus langs knooppunten, hoe makkelijk kan je het hebben. Een pracht uitvinding vind ik het. Over mooie fietspaden, door een open omgeving. Het is rustig in de dorpen die we passeren, niets te doen op zaterdag, zelfs niet klussen aan huis of in de tuin. Onwerkelijk wel een beetje. Wat ook apart is: waar moet je fietsen? Op de weg of op de verhoogde fietspaden die eruit zien als een stoep, het is even zoeken af en toe. Via Heinsberg (hoofdstad van dit gebied) naar een supermarkt voor de broodnodige inkopen.
Zondag 1 mei, Dag van de Arbeid.
We hebben gewandeld in het Nationale Park De Meinweg (“mein” betekent gemeenschappelijk) het was in gebruik door 14 omliggende dorpen en wordt langs drie zijden omsloten door Duitsland. Een deel van het gebied was eikenhakhoutbos en voor de mijnbouw werden er veel dennenbomen aangeplant voor stuthout. Vlas had een wandeling uitgezet van zo’n 16 km. Het eerste stuk was een beetje saai, één rechte weg door het uitgestrekte gebied. Een niet opgeruimd bos, met een stukje met dode bomen door de zure regen. We hoorden wel vogels, maar hebben er maar weinig gezien. Wel menen we sporen van zwijnen gezien te hebben. Vanaf de molen werd het leuker. Smallere paadjes, een vlonderpad bij de Rode Beek waar we grote bomen zien die door bevers lijken te worden om geknaagd. Tot onze grote verbazing stuiten we op een gigantisch complex van de Maharishi University in Vlodrop. O ja, vrijdag zagen we het voor het eerst, maar onderweg komen we plekken van geluk tegen, leuk om even bij stil te staan. Moe maar voldaan terug naar de camping voor een glaasje bier en een heerlijke zondagse maaltijd. Nu na het eten en de afwas komen we steeds moeilijker van de stoel af, we worden een dagje ouder en stijver na zo’n wandeling ;-). Tot slot kwam de campingbeheerder met 4 eitjes aanzetten die hij net geraapt had. dat wordt asperges eten deze week.
Zondagse maaltijd.
Je moet wel een gelukkig mens zijn als je die geluksplekjes vindt!