Auteur archieven: Juul

Gisteren was dag 2 van de alternatieve 4daagse. Vlas had een wandeling uitgezocht in de buurt van het Biesbosch MuseumEiland dat we eerst bezocht hebben. Nu weten we wat meer over het ontstaan van de Biesbosch. Die is nl. na de St. Elisabethvloed van 1421 is ontstaan. Na deze watersnoodramp werd de Biesbosch door mensenhanden gevormd tot een geheel van polders en akkers met wilgen (grienden). In het Biesbosch Museum zie je hoe bepalend de mens is geweest voor het uiterlijk van de Biesbosch. We hebben geleerd over biezen, riet, en wilgen. Sinds de jaren 70 is het een en ander veranderd omdat toen de Deltawerken voltooid zijn. Het gebied heeft nog wel een eb en vloed. Dat hebben we gemerkt, maar daarover later meer. Na het museum was de wandeling over het Jantjespad. Leuke paadjes tussen de wilgen door. En op het eind zelfs een beetje ondergelopen gebied. Het was wel bizar om over de St. Elisabethvloed te horen nu in Limburg zoveel rivieren overstroomd zijn. Wij zien ook dat de Merwede flink verbreed is, maar er zijn hier gelukkig geen problemen geweest.

Dag 3 van de alternatieve 4daagse is altijd de moeilijkste dag. Vandaag heb ik in mijn eentje in rap tempo 6 km. gelopen (onderdeel 1 van mijn triatlon) over een lange dijk richting Werkendam. Daar werd ik opgewacht door Vlas, hebben we samen inkopen gedaan zodat we weer twee dagen voorzien zijn van eten en drinken. Na de lunch op de fiets gestapt (onderdeel 2) en naar de jachthaven gereden om een Canadese kano te huren om de Biesbosch ook vanaf het water te bekijken. Helaas, er was geen kano meer over, maar wie weet over een half uurtje wellicht. Dan maar weer fietsen, je moet toch wat als je moet wachten. Bij terugkomst bleek er wel een kano te zijn, dus begonnen we aan een tocht van 8 km. met ons tweeën in één bootje (onderdeel 3). Veel ienieminie meerkoetjes en fuutjes (deze zijn zo bijzonder van tekening, het lijken wel zebra-tjes, dat had ik nog nooit eerder gezien). Dat het vloed was geworden merkten we op de terugweg toen we onder bruggetjes door moesten varen, platliggend in de boot, anders was het “chop head off”. Na deze “barre” ervaringen was het goed triple-bier drinken op het terras. Met een omweg terug gefietst naar de camping om te eten, te douchen, en de eerste was te doen. Een dag vol beweging, ik zou kilo’s kwijt moeten raken, ware het niet dat ………….

Voor de laatste etappe van de vierdaagse hadden we een rondwandeling door Dordrecht bedacht, 5 km. slenteren door een stad met mooie plekken, huizen en geschiedenis. Voor de verandering gaan we met de fiets, dus op naar de veerpont de Merwede over en via een leuke route Dordrecht binnen fietsen.

Zoals gezegd we hebben veel gezien, en ik was aangenaam verrast door de hoeveelheid water en door Dordrecht stroomt. Leuk om hier langs te wandelen. Ach en dan de toren van de Grote Kerk die bijna 2 meter uit het lood staat. Door verzakking tijdens de bouw omstreeks 1457 ging het al mis, daarom is hij geen 108 meter maar slechts 65 meter met een stompe toren.

Na de tour hebben we nog even gewinkeld en op een terras van een biertje genoten. Tot zover de Biesbosch en zijn omgeving.

Vandaag de boel opgepakt om verder te trekken naar Zeeland. Nu, op dit moment zitten we dus in Grijpskerke op een minicamping samen met mijn zus en zwager die hier ook naar toe gekomen zijn. De komende week zien we wel wat we allemaal gaan ondernemen. Voor nu zitten we onder de luifel want het is gaan regenen. Later meer.

Zondag de eerste dag om iets te ondernemen in Zeeland. We staat op minicamping de Wegeling in Grijpskerke en daar is het goed toeven. Ruime plekken, een fantastisch nieuw toiletgebouw met prima wc’s en douches, en geheel genderneutraal ;-). Maar goed, we gingen fietsen naar de zee bij Domburg. Onderweg “reden” we tegen een paard aan. Genoeg reden om af te stappen en een foto te maken.

Door naar Domburg over prachtige weggetjes. Die knooppuntenroutes die je kan maken werken uitstekend. We kwamen door een mooi wandelgebied, daar hopen we van de week nog te gaan wandelen, door de duinen en langs de zee. In Domburg was het druk! er is één winkelstraat en die was (terecht) afgesloten voor fietsers. We zijn dus direct naar de zee gelopen.

En toen ging het regenen! Snel naar boven de stad in en een visrestaurant ingedoken. Heerlijke gerechten hadden ze daar. Van garnalenkroketten tot salades en sushi. Lekker glaasje drinken erbij, de dag kan niet meer stuk. Op de terugweg nog langs twee velden met bloemen gekomen.

Ging het gisteren onweren toen we terugkwamen, vandaag (16-7) werden we gewekt door een hevige regen- en onweersbui. Reden om nog even te blijven liggen en rustig plannen te maken. Uiteindelijk zijn naar Goes geweest om te winkelen, de stad te verkennen en lekker koffie/thee met aardbeienvlaai te eten. We komen niets tekort hier. Zomaar wat foto’s van Goes.

Hier wordt roti a la Ramon gemaakt. Smaakte prima.

We zijn alweer drie dagen verder. Dinsdag was het bar en boos weer. Onweersbuien trokken over de camping heen. Af en toe was het droog en liepen we al soppend naar het toiletgebouw. Het water blijft lekker staan op de Zeeuwse klei. Gelukkig hebben wij klompen aan, dus voor ons geen natte voeten.  Aan het eind van de dag hebben we met ons allen boodschappen gedaan om toch nog even buiten de camping te zijn.

Woensdag was de dag van de ruimte voor Vlas en mij. We zijn op weg gegaan voor een tocht naar Biervliet op Zeeuws Vlaanderen. Daar heeft een collega van mij een huis en ik had al veel verhalen gehoord, en nu was een mooie gelegenheid om het te bekijken. Het ligt nu eenmaal niet echt in de buurt van Deventer. Er zijn twee manieren om er te komen fiets/boot of auto/tunnel. Wij kozen voor fiets/boot, het zou droog blijven maar wel waaien. Allereerst naar Vlissingen daar op de Willem Alexander (een SWATH ) naar Breskens. Een tochtje van zo’n 23 minuten. Mondkapjes verplicht, was weer even wennen, maar we waren er op voorbereid. Openbaar vervoer hé.

In Breskens hebben we de stad een beetje verkend, en fish en chips gegeten. Door over de dijkjes en door het polderlandschap.

We hadden  behoorlijk veel wind van opzij, maar gelukkig maar enkele spetters regen. Mooie wegen met veel populieren die zich aardig “lawaai” maken in de wind. Daarna weer hele stukken vlak land.

Eénmaal aangekomen werden we getrakteerd op koffie, thee en nog warme zelfgemaakte taart. Dat ging er wel in. Na bezichtiging en lekker bijkletsen weer terug met de wind min of meer in de rug.

Dat was wel fijn. In totaal hebben we zo’n 58km. gefietst. Een welbestede dag.

Vandaag was Middelburg het doel van onze fietstocht.

Lekker door de stad sjouwen, de weekmarkt en brocantemarkt over, winkeltjes in en uit, steegjes en pleinen bekeken etc. Het is een monumentale (vesting)stad veel historische gebouwen.  Gelukkig is het weer is een beetje opgeknapt. De wind is er nog steeds, maar er was ook veel zon, dat maakt een dag direct leuker.

Terug op de camping hebben we nog heerlijk van het zonnetje kunnen genieten, heb ik een klein wasje gedaan en heeft Willem voor ons nasi gekookt.  

De laatste volle dag in Zeeland en we hebben het strand nog maar mondjesmaat gezien. Daar moest verandering in komen.

Op naar natuurgebied Oranjezon een prachtig natuurgebied, waar je reeën en damherten kunt tegenkomen. Door de variatie in landschap is het een gunstig leefgebied voor heel veel soorten planten en dieren. Natuurherstelprojecten hebben geholpen om soorten als borstelbies, geelhartje, dwergzegge, melkkruid en dwergvlas terug te krijgen.

Die soorten planten hebben we allemaal niet herkent, maar wel reeën en damherten. We zagen een groep van 5 stuks. Nu was ik er al achter gekomen dat er geen opslagkaartje in mijn fototoestel zat (suffie) maar gelukkig had Willem zijn camera mee.

Mooie momenten op de laatste dag in Zeeland. Zaterdag was het een kwestie van inpakken, 214 km. naar het noorden rijden om uit te komen in Oostwoud, camping Veerhof. De reis verliep spoedig, geen files, af en toe zon, vrij veel wind en ook een enkele regenbui. Echt Hollands weer zoals we het ook de afgelopen week hebben gehad. Vorig jaar hebben we hier samen gekampeerd. Bekend terrein dus, maar genoeg in de omgeving te verkennen wat we nog niet gezien hebben. Dat houden jullie nog tegoed.

Deze vakantie fietsen en wandelen we er wat af. gisteren een rondje rondom Medemblik met als doel om boodschappen te doen. We kwamen op plekken waar we al eerder waren geweest (2020 met J&W en 2019 met de Zuiderzeeroute) maar dat mag de pret niet drukken. Het is mooi open in dit gedeelte van het land. Ook hier veel water, zowel in de sloten als uit de lucht ;-).

Tijd voor weer een langere wandeling. Vlas heeft een tocht uitgezet in het Natuurgebied het Zwanenwater. Dit ligt in de Noord-Hollandse duinen bij de kustplaats Callantsoog. Een heel divers duingebied van 600 hectare en twee duinmeren als blikvangers.

Midden in het duingebied liggen de twee grootste natuurlijke duinmeren van West-Europa: het Eerste Water en iets zuidelijker het Tweede Water met het Bokkeneiland. Ze zijn in de loop van de 18e eeuw ontstaan door stijging van het grondwater en regenwater dat bleef staan, net achter de zeereep.

Er broeden jaarlijks meer dan 75 soorten en het gebied ligt op de route van talloze trekvogels. De vogels zijn goed te zien en te fotograferen vanuit drie vogelkijkhutten en vogelkijkschermen. Helaas waren er vandaag maar weinig vogels te zien. Zij hadden ook vakantie denk ik. Maar desalnietemin het was een prachtig gebied met veel uitkijkpunten.

Na deze wandeling op naar Callantsoog, eerst lekker met blote voeten over het strand gelopen. Dat geeft een heerlijk en vrij gevoel. Machtig ook al dat water en de mooie luchten die daarboven hingen. Het water was koud en er werd gewaarschuwd om niet te ver de zee in te gaan.

Na de strandwandeling via de ommelanden terug naar Callantsoog waarvan gezegd wordt dat het misschien wel het mooiste strand van Nederland. Het strand is lang en breed maar ook schoon en veilig. Op het zandstrand van deze populaire kustplaats staan maar liefst zes strandpaviljoens. Het centrum ligt direct achter de duinen. Op het Dorpsplein is altijd wel wat leuks te beleven zoals vandaag een kleine kermis.

De dinsdagmorgen begon met een mooi zonnetje, we hebben daar uitgebreid van genoten door lekker lang over het ontbijt te doen. Het leuke van dit plekje op de camping is dat er ontzettend veel vlinders zijn die ook rustig op je armen en benen gaan zitten.

Het plan was te gaan fietsen, maar daar is niets van gekomen. De zon trok zich terug achter de wolken, en Vlas had last van zijn rug. Ingelaste rustdag dus, ook niet verkeerd. Mooie tijd om de hobby’s ook in de vakantie op te pakken. Vlas heeft zijn zender in de caravan geïnstalleerd en diverse verbindingen gemaakt.

Daarnaast heeft hij heerlijk in de hangmat gelegen. Dan is zo’n caravan ook wel een uitkomst, je hebt in ieder geval al één ophangpunt.

Ik had thuis een patroon van een jurkje uit geradeerd onder het mom van je weet maar nooit… Het was ook een goede reden om markten te bezoeken op zoek naar een leuk couponnetje. Op de markt in Middelburg vond ik er een. Met een beetje kunst- en vliegwerk is het gelukt om het patroon op de stof te krijgen, en kon  het knippen met mijn ieniemienie schaartje beginnen. Als de schaar maar goed scherp is lukt dat wel. Het bovenstuk van de jurk heb ik in elkaar, ziet er goed uit volgens mij. Even afwachten als de rok eraan vast gemaakt wordt.

Vlas heeft tot slot nog wat boodschappen gedaan, en zo gaat zo’n rustdag gewoon in alle rust voorbij.

Woensdag was het tijd en weer om op de fiets te stappen.  Een rondje Enkhuizen ditmaal. Een gedeelte van de tocht hebben we in 2019 al gefietst toen we de Zuiderzeeroute deden. Nu vanaf de andere kant, zie je weer andere dingen. De route voerde een gedeelte langs het IJsselmeer, en het is altijd leuk om boten (vooral groene) op te sporen.

In Enkhuizen hebben we heerlijk geluncht bij het Station alwaar wij een aantal jaar geleden met broers, zussen en aanhang begonnen aan onze Brussendag. Sweet memories. Daarna nog even de stad in en via een andere route terug ca. 53 km. op de teller en de hele dag een heerlijk zonnetje. ’s Avonds nog even langs het weiland gezeten om de laatste stralen zonlicht mee te pikken, én Vlas heeft een heerlijk maaltje mosselen voor mij gemaakt.

Dag drie van dit epos zijn we aan de wandel gegaan. Vlas heeft een route uitgezet in de Schoorlse Duinen, Nederlands hoogste duingebied in de kop van Noord-Holland én volop ruimte om uit te waaien, en een bezoek aan Schagen ingepland. Nu was het vanochtend weer zulk heerlijk weer dat we pas om 13:00 uur van de camping vertrokken. Je hebt vakantie of niet.

De open duinen worden afgewisseld met dichte bossen en natte vlakten. Uniek zijn de heidevelden. Die vind je bijna nergens in de duinen. Op sommige plekken mag het zand weer stuiven. Er ontstaan spontaan nieuwe duintjes en kuilen. De zandhagedis vertoeft graag in het zand. Wie geluk heeft, ziet hem zonnebaden.  Wij niet dus.

Wij hebben weinig beestenboel gezien (behalve dan die irritante vliegen etc. die om je heen vliegen), zelfs de vogels kwamen zich niet melden, dat was wel jammer. De heide begint wel langzaam te kleuren. De wandeling was taai, door duingebied, rulle paden, hier en daar op een fietspad en bergje op en bergje af. Gelukkig was er een uitspanning onderweg voor een 0.0 biertje en een broodje kroket. Het laatste gedeelte ging via een hoge trap die geplaatst is tegen de wand van de hoogste duinen van Nederland. Met 249 treden een heuse beproeving voor wandelaars en hardlopers, de trap gelijk staat aan 13 verdiepingen! Binnenkort zal de trap gerenoveerd worden.

Waar waren we gebleven. O ja, donderdag gewandeld in de Schoorlse Duinen. Vrijdag weer zo’n heerlijk KIP-dagje. Ik ben weer verder gegaan met mijn jurk ( er komt nu echt schot in) en Vlas heeft een beetje zitten zenden. Ik geloof dat hij Japan “gewerkt” heeft. Uiteindelijk alleen het terrein af geweest om boodschappen te doen, want ja, lekker kokkerellen op de camping is leuk.

En dan is het tijd om Oostwoud te verlaten en op weg te gaan naar onze laatste bestemming van deze vakantie. Over de Afsluitdijk, waar nog steeds aan gewerkt wordt, naar Earnewâld camping Simmerwille die wordt beheerd door Paul en Wendy (ex-collega). We zijn hier al eens eerder geweest, maar de omgeving is de moeite waard om nog een keer van te genieten. Na eerst de boel geïnstalleerd te hebben was het tijd om lekker bij te kletsen met Wendy. Zij is in april echt in het bedrijf gestapt, en heeft Saxion verlaten. Een hele stap, maar ook een goede. We hebben nog even een rondje door het dorp gedaan voor de laatste boodschappen. Daarna was het tijd voor te eten, koffie/thee met een koekje, een borrel en slapen. Zo ziet ons avondprogramma er in de vakantieperiode uit. Krantje en boekje lezen, nieuwe dingen voor de KIP bedenken. Vlas is dan echt een zoon van zijn vader, Pa deed ook allerlei aanpassingen aan de caravans die hij heeft gehad. Leuk om te zien en te beseffen.

Vandaag (zondag 8 augustus) was een dag met veel water. Earnewald is een prachtig waterrijk natuurgebied, ideaal voor de watersport en natuurliefhebber. De omgeving leent zich voor fiets, vaar & wandeltochten. Vandaag helaas niet alleen water in de sloten, maar ook hemelwater viel ons ten deel. Tot na de middag heeft het geregend, en geonweerd, met bakken kwam het soms uit de lucht. Uiteindelijk hebben we nog een wandeling van ruim een uur om het dorp kunnen maken. Een kleine sfeerimpressie.

We zijn er klaar mee. We willen op pad. We hebben de laatste dagen genoeg regen gehad en op de camping gezeten. Het ziet er naar uit dat het weer ietsiepietsie beter gaat worden. hier en daar een bui 😉 Tijd om op de fiets te stappen dus. Ik heb een route van zo’n 40 km. uitgezet waar we maar liefst 5 pontjes gaan tegenkomen.

Toch nog even melden dat we de nacht van zondag op maandag enorm geregend heeft. Onweer, hoosbuien noem het maar op. Wij hebben er echter weinig van gemerkt, hebben er ook heerlijk om doorgeslapen. Dat is het voordeel van de Shelter ten opzichte van de vouwwagen, daar was ik nog wel eens bang dat het tentdoek de grote hoeveelheid water niet aan zou kunnen. Het veld waarop we staan was wel lichtelijk verzopen, maar daarvoor hebben we de klompen mee. Altijd droge voeten.

Maar goed, de fietstocht dus, over leuke schelpenpaadjes, door het nationaal Park de Alde Feanen, verrassende pontjes (je moet bellen om te vragen of ze je komen ophalen) op zonne-energie, door plaatsen zoals Wartena, Wergea, Eagum met een prachtige kerktoren en oud kerkhof, Ideard en Grou.

Waters met de mooie namen als Rochsleat, Pikmar, Wide Galle en Headamssleat. Vlak na pont 3 ging het mis. We fietsen over een vlak stuk land en de regen kwam met bakken de hemel uit. Nergens een plek om te schuilen, ja, op het laatst bij pont nr. 4 daar mochten we even bij de pontbaas in zijn hutje staan.

Maar goed, zeiknat kwamen we op de camping aan, en omdat we alle ramen in de caravan dicht hadden was het lekker warm toen we binnenstapten. trouwens, die vloerverwarming is echt een goede uitvinding! Snel de natte kleren uit, en iets droogs aantrekken. daarna eten, koffie/thee, een borreltje en lekker slapen.

Dinsdag 10 augustus. Het weer wordt weer iets beter zeggen ze.

Wij gaan naar Dokkum, een stad waar we nog nooit geweest zijn, en goede verhalen over hebben gehoord. De stad staat binnen de familie Vlastra bekend als de geboorteplaats van Luut (Luitje) Vlastra 15-01-1869 de overgrootvader van Vlas.

Wat een leuke stad is Dokkum, de meest noordelijke stad van Nederland heeft een rijke geschiedenis, maar staat met twee benen in de klei. Een nuchter maar hip stadje, waar je heerlijk kunt shoppen en loungen na een korte wandeling. Met de Waddenzee en het Lauwersmeergebied als natuurrijke achtertuin.

Rondom de stad ligt een zeshoekig, puntgaaf verdedigingswerk. Het Bolwerk werd gemaakt in opdracht van Prins Willem van Oranje. Zes uitspringende verdedigingswerken, een gracht van 24 meter breed en ruim vijf meter hoge vestingwallen moesten Dokkum beschermen tegen de vijand. Het levert ons tegenwoordig een heerlijke wandeling op langs de molens Zeldenrust en De Hoop, vier toegangspoorten, kanonnen uit de negentiende eeuw en enkele prachtige doorkijkjes. Om 21.50 uur luiden de klokken zoals ze vroeger deden: “Over 10 minuten gaan de stadspoorten dicht!”.

En natuurlijk is Dokkum de stad van Bonifatius. In 754 reisde de ongeveer tachtigjarige Bonifatius alsnog met 52 andere missionarissen naar Friesland af in een poging de Friezen te kerstenen. Onderweg liet hij onder meer heilige bomen omkappen en doopte hij Friezen die zich bekeerden tot het christelijk geloof. Dat niet alle Friezen veel respect voor de bisschop hadden, bleek op 5 juni 754. Onderweg naar een doopfeest werd de aartsbisschop die dag bij Dokkum overvallen en vermoord door Friezen. Of het de overvallers om buit ging of dat ze religieus geïnspireerd waren, is niet duidelijk. Na zijn dood werd de missionaris al snel heilig verklaard. Je komt hem nu nog overal in de stad tegen.

Woensdag 11 augustus is het ondertussen en we gaan vandaag een dagje varen met Richard & Dionne vrienden uit Diepenveen. Zij zijn aan het kamperen in Kollum. Een afspraak om samen iets te doen was gauw gemaakt. Om 10:00 uur stonden ze hier op de “stoep”. Na koffie met wat lekkers, en een goed gevulde lunchtas zijn we vertrokken.

Van Paul (campingbaas) kregen we een kaartje mee en tips voor een leuke route. Wendy deed ons uitgeleide en heeft alles vastgelegd. Het was mooi vaarweer, de zon scheen regelmatig en er stond een klein briesje. We hebben weer mooi plekjes gezien, en onderweg een heerlijke hapjeslunch gehad (me dank aan Richard&Dionne).

Na een uurtje of vijf op het water vertoefd te hebben, terug naar de camping voor een drankje. Omdat het nog te vroeg was voor het eten hebben we ook nog een wandeling door het dorp gemaakt. Tot slot hebben we samen gegeten bij de Shelter. Het was een mooie, zonnige en vooral gezellige dag.

Donderdag hebben we ingepland voor een fietsrondje Drachten.

Volgens ons waren we daar nog niet geweest, maar wat schetst onze verbazing…. ook Drachten blijken we al te kennen. Enig uitzoekwerk verder blijken we er in ???? te zijn geweest (we zijn nog aan het zoeken/nadenken).

We hebben een beetje door de stad heen gelopen, een heerlijke tosti gegeten en hup weer op de fiets om het rondje af te maken. Het was een mooie tocht, niet alleen over de open wegen en dijken, maar ook stukjes door het bos. Afwisselender dan we de afgelopen dagen en weken hebben gezien. Dat maakte ons ook nieuwsgierig naar de wandelmogelijkheden in die buurt.

O ja, vannacht heb ik nog een poging gedaan om vallende sterren te zien, maar dat is mislukt. Eerst was het niet helder genoeg, later was ik te slaapdronken om goed te kijken. Wel hebben we Jupiter én Saturnus naast elkaar gezien. En nog een O ja moment. Vlas dacht wat ruikt het raar in de caravan, bleek dat de adapter van de batterijen oplader aan het smelten was.

Dus vandaag hebben we een wandeling door de bossen rondom Beetsterzwaag gemaakt. Heel rustig aan, af en toe uitrusten op een bankje in de zon, en dan weer een paar kilometer door.

Even de titel verklaren: donderdag hebben we zo’n 45 kilometer gefietst. En na een boottocht van gisteren op een harde bank is het zitvlees op.